SPRAWA KSIĄŻKI W NOWEJ USTAWIE PRASOWEJ 57
pozycji głównej, czy też nieG. Schneider zaznacza zupełnie słusznie, mówiąc o skorowidzach do treści książki, że wymienianie po nazwie przedmiotu szeregu cyfr daje korzyść bardzo problematyczną *.
Ponieważ zatem materjał Przewodnika Bibliograficznego nie pokrywa się z materjałem urzędu prasowego za ten sam okres czasu, sprawdzenie liczb statystyki urzędowej możliwe jest tylko na drodze pośredniej, przez ustalenie stosunku procentowego dla pewnej liczby pozycyj Przewodnika Bibliograficznego, poddanych w tym celu klasyfikacji, oraz przeniesienie uzyskanego tym sposobem stosunku na cyfry roczne, zaczerpnięte z wykazów statystycznych. Zbadałem w ten sposób 1130 pozycyj Przewodnika Bibliograficznego za 1926 rok; ażeby uzyskać materjał możliwie wszechstronny i różnorodny, unikając przewagi pewnych kategoryj druków w zależności od pór roku, czy od liter alfabetu, opracowałem najpierw kolejno wszystkie pozycje z dwóch pierwszych zeszytów, za styczeń i luty, w liczbie 640, resztę zaś zebrałem z następnych dziesięciu zeszytów, mniej więcej po 50 pozycyj z każdego, posuwając się według liter alfabetu w ten sposób, by każdy zeszyt dostarczył pozycyj, umieszczonych pod inną grupą liter.
TABLICA II
Wyciąg z materjału Przew. Bibljogr. 1926 r. |
Liczby druków |
Stosunek procentowy |
1. Druki odrębne polskie wydane w kraju |
1024 |
90,6 |
2. Druki odrębne polskie wydane zagranicą |
3 |
0,2 |
3. Druki odrębne w jęz. obcych wyd. w kraju |
9 |
0,8 |
4. Druki odrębne w jęz. obcych wyd. zagranicą |
27 |
2,4 |
5. Czasopisma (pozycje) |
67 |
6,0 |
Ogółem |
1130 |
100,0% |
Z wymienionych w tablicy powyższej kategoryj druków uwzględniam w swoich obliczeniach tylko druki odrębne polskie, wydane na obszarze Rzeczypospolitej (1), ponieważ kategoryj 2 i 4 nie rejestrował wcale urząd prasowy, z kategorji
1 System ten został zastosowany w odsyłaczach imiennych wewnątrz działów w Przewodniku Księgarskim, t. I—II, Warszawa 1925—26.
* G. Schneider, Handbuch der Bibliographie, Leipzig 1923, str. 37*