2048738631

18 Współczesne koncepcje zarządzania

my bądź w jednostkach zewnętrznych, a więc przez benchmarking (BEN) wewnętrzny albo zewnętrzny konkurencyjny lub funkcjonalny (Trzcieliński, 2011, s. 31-32).

Inżynieria współbieżna (CE - Concurrent Engineering). Jest to podejście polegające na zintegrowanym, współbieżnym projektowaniu: wyrobu, procesu wytwarzania oraz procesów pomocniczych. Szeregowo-równolegle i równolegle wykonywanie zadań rozwojowych stanowi o istocie tego podejścia i odróżnia je od tradycyjnego podejścia sekwencyjnego (szeregowego). Dzięki temu już w początkowym okresie projektowania wyrobu rozstrzyga się o jakości, kosztach i zaspokojeniu oczekiwań klienta we wszystkich fazach życia wyrobu. Podejście to wymaga zespołowej pracy specjalistów reprezentujących różne służby organizacyjne przedsiębiorstwa. Podstawowym efektem tego podejścia jest eliminacja marnotrawstwa przez skrócenie cyklu wprowadzania wyrobu na rynek (Trzcieliński, 2011, s. 32).

Partnerstwo w łańcuchu dostaw (SCP - Supply-Chain Partnering). Przez stosowanie inżynierii współbieżnej dąży się do rozwiązania w fazie projektowania wyrobu problemów, które mogą się ujawnić w późniejszych fazach jego cyklu życia. Zespól realizujący takie zadanie musi się składać ze specjalistów reprezentujących różne służby przedsiębiorstwa, przy czym w jego skład mogą wchodzić także klienci i dostawcy. Taki skład zespołu podkreśla występowanie łańcucha, w którym następuje kreacja wartości dla klienta. Podejście polegające na zawieraniu aliansów strategicznych i długoterminowych kontraktów dostawców z odbiorcami nazywa się supply-chain partnering (Pepper i in., 1998). Takie układanie stosunków z dostaw cami w ynika z przekonania, że poprawa własnego biznesu w oderwaniu od szerszego kontekstu, w którym ten biznes jest rozpatrywany jako ogniwo łańcucha dostawców, może nie dać pozytywnego rezultatu.

Cechą SCP jest staranny dobór dostawcy każdej pozycji materiałowej. Dlatego wymagane jest wzajemne poznanie przez partnerów stosowanych technologii i posiadanych umiejętności, a także zidentyfikowanie potencjalnych zagrożeń, które mogą wystąpić u dostawcy. Ścisłe i długotrwałe związki są zawierane z jednym lub dwoma dostawcami dla każdej pozycji materiałowej. Dzięki temu dostawca może spodziewać się, że uzyska efekt ekonomii skali i w racjonalny sposób podejmować działania rozwojowe zmniejszające koszty produkcji. Dla odbiorcy oznacza to relatywnie niższe ceny. Odbiorca osiąga również korzyści z tytułu spadku kosztów zamrożenia, gdyż dostawy są realizowane z określoną częstotliwością i w małych partiach, bez magazynowania, a więc zgodnie z zasadami JiT. Ten rodzaj stosunków jest rozciągany również na wcześniejsze ogniwa łańcucha dostaw (Trzcieliński, 2011. s. 32-33).

Outsourcing (OS). Koncepcja partnerstwa w łańcuchu dostaw rozwinęła się pod wpływem wzrostu zainteresowania firm outsourcingiem, który’ zaznaczył się w latach osiemdziesiątych XX wieku. Outsourcing polega na przekazyw aniu do otoczenia produkcji komponentów wyrobów oraz procesów i funkcji usługowych i pomocniczych w stosunku do procesu głównego, na którymi przedsiębiorstwo się koncentruje, wykorzystując swoje kluczowe kompetencje. Decyzje o outsourcingu muszą mieć uzasadnienie ekonomiczne. Problem decyzyjny w tym zakresie sprowadza się do określenia relacji pomiędzy kosztami zakupu a oszczędnościami uzy skanymi przez wyeliminowanie