właściwe do tego organy (law-in-action). Należy rozważyć, czy analiza praktyki nie byłaby w pewnym zakresie bardziej adekwatna dla uchwycenia zasad redystrybucji dóbr w ochronie zdrowia. Taka analiza powinna np. dotyczyć praktyki stosowania przepisów dotyczących świadczeń gwarantowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia czy nawet jego poszczególne oddziały wojewódzkie. Praktyka ta ma niebagatelne znaczenie dla dostępu pacjentów do świadczeń, w tym dla rozważań o sprawiedliwości ich rozdziału, nie jest ona jednak przedmiotem rozważań prowadzonych w pracy.
Wreszcie w pracy pojawiają się dość kontrowersyjne tezy. Na stronie 82 Autorka pisze: „Rozwiązanie w postaci powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego czyni zadość zasadzie maksymalizacji zysków najsłabszych jednostek w społeczeństwie". Wydaje się, że wspomniana przez Autorkę zasada będąca elementem koncepcji Rawlsa nie odnosi się do rozwiązań opartych na równości (a taki charakter ma powszechny system ubezpieczenia zdrowotnego), ale do rozwiązań powodujących nierówności, które właśnie należy zbalansować korzyścią dla najgorzej sytuowanych. Z kolei na stronie 81 Autorka uzasadnia spójność sformułowanych przez siebie zasad dostępu do świadczeń poprzez spójność z „utylitarnym rozumieniem uprawnień jednostkowych". Jak wiadomo, John Rawls był zdecydowanym krytykiem utylitaryzmu jako podejścia do kwestii dystrybucji dóbr, stąd nieco zaskakujące jest użycie przez Autorkę wspomnianego argumentu. 10 5. Źródła wykorzystane w pracy
W pracy wykorzystano wyłącznie źródła polskojęzyczne. Autorka przedstawiła argumentację wspierającą taki dobór literatury. Wskazała ona, że specyfika polskiego systemu ochrony zdrowia wymaga skupienia się na literaturze polskiej w procesie omawiania tego systemu. Teza ta jest słuszna w zakresie, w jakim praca odnosi się do polskiego systemu ochrony zdrowia. Rozważania Autorki dotyczą jednak także innych obszarów. W szczególności Autorka poświęca dużą część swoich rozważań zagadnieniom sprawiedliwości w ujęciu generalnym, czy też sprawiedliwości społecznej w szczególności. Istnieje obszerna literatura zagraniczna dotycząca tych zagadnień, w szczególności literatura angielskojęzyczna oraz literatura niemieckiego obszaru językowego. Także teoria sprawiedliwości Johna Rawlsa stanowiąca podstawowy instrument teoretyczny, jakim posługuje się Autorka, obrosła liczną literaturą obcojęzyczną. Powołanie tej literatury z pewnością wzbogaciłoby pracę.
Warto zaznaczyć że Autorka bardzo często cytuje w pracy słownik języka polskiego, co nie zawsze jest najlepszym rozwiązaniem w przypadku terminów posiadających ustalone znaczenie w języku specjalistycznym.
Część wspomnianych poglądów czy nazwisk autorów nie jest opatrzona przypisami - należy pracę w tym zakresie uzupełnić w przypadku decyzji o jej publikacji.
Powyższe uwagi prowadzą do generalnej konkluzji, że bibliografia pracy powinna być bogatsza. 11