skanowania, co uwidoczniło się przy analizie obrazów intensywności odbicia, zarejestrowanych w dwóch terminach (2009 - Leica ScanStation CIO i 2011 -Riegl VZ-400). Aby obraz intensywności charakteryzował się mniejszą zmiennością przetestowano dwa podejścia. W pierwszym dokonano analizy obrazów poddanych działaniu filtrów uśredniającego i medianowego o różnych wymiarach okna filtra (3x3, 5x5, 7x7 pikseli), natomiast w drugim podejściu zmniejszono (zdegradowano) rozdzielczość źródłowego obrazu intensywności (testowano różny stopień degradacji rozdzielczości). Na tak przygotowanych danych przeprowadzona została klasyfikacja za pomocą algorytmu ISODATA. Przykładowe wyniki klasyfikacji dla obu prezentowanych podejść prezentują rysunki 14 i 15. Na rysunkach tych widać wyraźnie zwiększenie jednorodności klas w obrębie próbek referencyjnych, w szczególności w odniesieniu do próbek I, II i V. Właściwy dobór okna filtra jest tutaj bardzo istotnym elementem przetwarzania danych. Nie mniej jednak informacja o zróżnicowaniu wartości intensywności również niesie informacje o właściwościach obiektu, co można wykorzystać np. obliczając odchylenie standardowe w oknie o takim samym wymiarze, jak w przypadku działania filtru uśredniającego.
Rys. 13. Wynik działania algoiytmu ISODATA (5 klas) dla rastrowej reprezentacji intensywności odbicia oraz pola referencyjne o znanych właściwościach betonu.