2323413141

61

128. Nowak-Taźbirek Mirosława* Kryteria doboru grupowyoh węzłów oieplnyoh w szeregowym budowniotwie jednorodzinnym. 143 a.

Promotor* doo. dr hab. Janusz Kwiatkowski

Praoa stanowi próbę określenia optymalnej mocy cieplnej grupowego węzła cieplnego dla osiedli szeregowej zabudowy jednorodzinnej. Z przeprowadzonego rachunku wynika_t że najniższe koszty całkowite (inwestyoyjne i eksploatacyjne; wypadają przy mooy obliozeniowe j węzła na cele centralnego ogrzewania i ciepłej wody wynosząoej około 1,2 MW, Jest to równoznaczne z osiedlem składającym się z około 90 segmentów#

Przy założeniu dopuszczalnej różnioy pomiędzy kosztami rzeczywistymi, a minimalnymi nie przekraczającymi ±15% można uznać za zakres ekonomiczny osiedle składająoe się z 45 do 155 mieszkań#

Praoa zawiera również propozyoję konstrukoji wymiennika spiralnego z pełną charakterystyką oieplną i hydrauliczną mo-gąoego znaleźć zastosowanie dla węzłów grupowyoh o mooy 0,5 -1,2 MW. Wymiennik ten charakteryzuje się prostotą konstrukoji i brązuje na krajowyoh tworzywach. Wyniki analiz umożliwiają programowanie raojonalnyoh wielkośoi osiedli zabudowy jednorodzinnej.

129# Rybaka Grażyna* Dynamika strat oiepła wodnyoh podziemnyoh sieoi oieplnyoh# 124 s#

Promotor* doo# dr hab# Janusz Kwiatkowski

Opisano problem dynamioznyoh strat oiepła w sieoi przewodów układanych w kanałach pod ziemią. Stosując metody dyskretne, w odniesieniu do przestrzeni (gruntu) i ozasu, opraoowano algorytm, a na jego podstawie program na EMC. Otrzymane wielowariantowe wyniki umożliwiły dokonanie szeregu uogólnień# Efektem tyoh analiz są związki analityozne opisujące straty mooy kanałów pracujących w sposób ciągły i nowo uruohamianyoh. Opraoowano również związki opisujące dynamiozne pole temperatur w grunoie przyległym do kanału. Otrzymane zależnośoi teo-retyozne zweryfikowano metodę empiryozną, stwierdzająo wystar-ozająoą ich dokładność#

130. Skóra Alicja* Odwzorowanie wielorzutowe wiązkowe przestrzeni rzutowej n-wymiarowej na podprzestrzenie o dowolnyoh wymiarach. 65 s.

Promotor: prof# nadzw# dr hab. Stanisław Polański

Praoa stanowi próbę sformułowania podstaw odwzorowań wie-lorzutowyoh przestrzeni rzutowych wielowymiarowych bez wymogu rćwnowymiarowośoi rzutni i bez ograniczenia liczby zastosowanych rzutowań do dwóch.

Rozważania w niej zawarte zmierzają do ustalenia założeń i podstawowych właściwości wielorzutowego wiązkowego odwzoro-