<6>
przedstawionym modelu komputera powodując przemieszczanie się tyżwiarzy. Przyktadowy program w tym języku programowania może mieć następującą postać:
Ania, krok naprzód Czarek, obrót w lewo Czarek, krok naprzód Damian, krok naprzód
Jeżeli wykonamy ten program w sytuacji początkowej, przedstawionej na rysunku 2, to doprowadzi on do końcowego położenia łyżwiarzy jak na rysunku 3.
Rysunek 3.
Pozycja łyżwiarzy po wykonaniu prostego programu
Jazda na łyżwach bywa niebezpieczna. Łyżwiarze powinni uważać, żeby nie wpaść na bandę ani nie zderzyć się ze sobą. Ponieważ jednak wykonują oni polecenia trenera, więc za wszelkie wypadki odpowiada trener. Ta sytuacja również dobrze modeluje rzeczywistość: komputery popełniają błędy, ale zawsze są one skutkiem błędu programisty.
1.2 PROGRAM SEKWENCYJNY
Budowanie całej sceny za pomocą takich prostych poleceń wydawanym poszczególnym łyżwiarzom jest bardzo pracochłonne. Wygodniej byłoby przygotować krótką choreografie dla każdego łyżwiarza i kazać mu ją powtarzać. Jednak ze względu na bezpieczeństwo, trener nie może tego zrobić bez dodatkowych narzędzi. Spróbujmy więc ułatwić mu zadanie wprowadzając do języka jeszcze jedną instrukcję: „jeśli pole przed Tobą jest wolne, to wykonaj krok naprzód, w przeciwnym razie obróć się w lewo”. Teraz choreografia (czyli program dla łyżwiarzy) może wyglądać następująco:
Powtarzaj
Ania, jeśli pole przed Tobą jest wolne, to krok naprzód, w przeciwnym razie obróć się w lewo Beata, jeśli pole przed Tobą jest wolne, to krok naprzód, w przeciwnym razie obróć się w lewo Czarek, jeśli pole przed Tobą jest wolne, to krok naprzód, w przeciwnym razie obróć się w lewo Damian, jeśli pole przed Tobą jest wolne, to krok naprzód, w przeciwnym razie obróć się w lewo
Nazwiemy go programem sekwencyjnym, bo poszczególne instrukcje są wykonywane jedna po drugiej. Jeśli program ten powtórzymy dużą liczbę razy, to uzyskamy scenę z czterema jeżdżącymi wokół lodowiska łyżwiarzami.
Takie rozwiązanie ma jednak pewne wady. Po pierwsze wszyscy łyżwiarze poruszają się w ten sam sposób. Trudno byłoby nam zapisać w postaci równie krótkiego co poprzednio programu scenę, w której trójka łyżwiarzy jeździ wokół lodowiska, a Beata kręci piruet. Po drugie, wszyscy łyżwiarze jeżdżą w tym samym tempie. Z tych powodów scena nie jest realistyczna. Wreszcie programista przygotowujący program musi jednocześnie myśleć o wszystkich łyżwiarzach. Spróbujmy więc nieco innego podejścia do wyreżyserowania scenki.
§
KAPITAŁ LUDZKI
?