2
Półkula Północna
Cyrkulacja oceaniczna powoduje przemieszczanie się wód powierzchniowych ku obszarom polarnym, gdzie ulegają one ochłodzeniu. Ochładzanie to powoduje uwalnianie ciepła, które ogrzewa powietrze i sprawia, że woda staje się na tyle chłodna i gęsta aby opadła na dno oceanu. W ten sposób tworzy się nowa woda głębinowa, która zastępuje dotychczasową poprzez spychanie jej w kierunku równika. Głównymi rejonami, w których to następuje są akweny w pobliżu Labradoru i Grenlandii w północnej części Oceanu Atlantyckiego. Woda głębinowa z Północnego Atlantyku płynie na południe przy dnie oceanu pozwalając aby cieplejsze wody powierzchniowe płynęły na północ, by zająć ich miejsce. Silne ochładzanie występuje także na Morzu Beringa na Północnym Pacyfiku, ale budowa dna morskiego uniemożliwia powstałej tam wodzie głębinowej włączenie się do cyrkulacji oceanicznej.
Antarktyka
Tworzenie się wód głębinowych następuje także wokół Antarktyki,
podczas powstawania lodu morskiego. Lód ten zawiera niewiele soli, dlatego też podczas jego tworzenia się, otaczająca go woda staje się coraz bardziej słona i gęsta. Ta bardzo gęsta woda spływa po krawędzi kontynentu aby utworzyć antarktyczne zimne wody denne. Woda ta następnie odpływa w różnych kierunkach i dociera do wielu miejsc.