17.4. Wyposażenie sprzętowe sieci kablowych
lejna ewolucja lOBase-T korzysta z okablowania UTP (ang. Unshielded Twisted Pair — skrętka nieekranowana), a dane przesyłane są w pełnym dupleksie Maksymalny transfer pierwszych generacji sieci ethernetowych to 10 Mb/s.
Kolejną odmianą standardu jest 100Base-TX (Fast Ethernet). Dane mogą być transmitowane w pełnym dupleksie z prędkością 100 Mb/s. Medium transmisyjnym jest okablowanie UTP 5 (wykorzystane są tylko dwie pary z czterech) lub światłowód Aby zastosować nowy standard, trzeba wyposażyć się w sprzęt sieciowy pracujący z prędkością 100 Mb/s. Urządzenia lOOBase są kompatybilne z lOBase-T, jednak prędkość transmisji ograniczana jest do możliwości wolniejszego standardu.
Standard lOOOBase (Gigabit Ethernet) umożliwia transfer danych z prędkością 1 Gb/s w pełnym dupleksie. Gigabit Ethernet wykorzystuje okablowanie UTP 5 (wszystkie cztery pary) lub światłowód Transfer 1000 Mb/s możliwy jest po zastosowaniu osprzętu lOOOBase, który pozwala również na używanie kart 100 i 10 Mb.
Najnowszą oficjalną wersją Ethernetu jest lOGBase. Dane przesyłane są z prędkością 10 Gb/s w pełnym dupleksie. 10 Gigabit Ethernet do transmisji wykorzystuje głównie światłowody i przeznaczony jest do budowania sieci szkieletowych. Karty wyposażane są w złącza optyczne, montuje się je w gniazdach PCI Express.
Następcą 10 Gigabit Ethernet będzie 100 Gigabit Ethernet (lOOGBase).
Każda sieć komputerowa wymaga odpowiedniego osprzętu sieciowego niezbędnego do utrzymania połączeń między hostami. Najważniejsze są karty sieciową okablowanie i zestaw urządzeń centralnych (przełączniki lub koncentratory).
Każdy komputer, który ma pracować w sieci, musi mieć zainstalowany adapter umożliwiający fizyczne przyłączenie okablowania. Najczęściej przyjmuje on postać karty sieciowej (ang. network interface card) montowanej w gnieździe magistrali PCI, PCI Express, PC Card ExpressCard lub adaptera USB (rysunek 17.2).
Rysunek 17.2.
Karta sieciowa