8228808143

50 -lecie Polskiej Radiolokacji

odpowiedniego rozszerzenia oprogramowania i wyposażenia sprzętowego terminala [31].

Terminal TU-20L zapewnia automatyzację procesów kierowania lotami w zakresie:

•    zbioru i opracowania informacji o sytuacji powietrznej w strefie bliższej na podstawie lokalnych źródeł informacji,

•    wydawania informacji o śledzonych obiektach powietrznych (tras) do ośrodka dowodzenia i naprowadzania (centrum rozpoznania radiolokacyjnego),

•    przyjmowania informacji o sytuacji powietrznej z centrum rozpoznania radiolokacyjnego,

•    przekazywania dowodzenia statkami powietrznymi na granicy stref odpowiedzialności, to znaczy na granicy strefy bliższej i strefy dalszej,

•    przyjmowania zadań od nadrzędnego SD w zakresie startów,

•    meldowania do nadrzędnego SD o startach i lądowaniach statków powietrznych.

Lokalnymi źródłami informacji o sytuacji powietrznej są: radar kontroli rejonu lotniska AVIA-W, system identyfikacji swój/obcy SUPRAŚL, radiolokacyjny system lądowania typu RSP-10 (składający się z radaru precyzyjnego podejścia - PAR i radaru obserwcji dookólnej SRE) oraz radionamiernik typu ARP-11.

Ze względu na specyficzne warunki pracy kontrolerów na wieży portu lotniczego zastosowano monitory o dużej jasności zobrazowania, wyposażone dodatkowo w łatwo wymienne osłony przeciwsłoneczne.

Dla zwiększenia niezawodności terminala zastosowano oszczędny ale skuteczny system rezerwacji, umożliwiający realizację podstawowych funkcji terminala przez odpowiednią rekonfigurację stanowisk pracy, przy niewielkiej redundancji poszczególnych zespołów.

Realizację czynności związanych z nadzorem i kontrolą ruchu lotniczego ułatwia czytelne zobrazowanie informacji o sytuacji powietrznej w całej strefie kontroli lotniska, jak również możliwość obserwacji informacji o obiektach powietrznych w postaci analogowej i/lub syntetycznej w postaci tras, z wywoływanym na żądanie kontrolera zobrazowaniem historii tras oraz tzw. sztucznej poświaty dla ech analogowych rys 10.4.

Automatyzacja procesów śledzenia oraz wyposażenie terminala w zautomatyzowane stanowisko pracy operatora śledzenia, jak również możliwość wspomagania śledzenia danymi z systemu identyfikacji, umożliwiają zapewnienie ciągłości śledzenia w strefie kontroli lotniska nawet w przypadku dużego zagęszczenia tras w niektórych obszarach obserwacji. Dobra jakość informacji analogowej uzyskiwanej ze stacji AVIA-W i wspomniane powyżej cechy systemu stwarzają możliwość przyporządkowywania do tras zawiązywanych po starcie

danych, zawartych w planowej tabeli lotów. Przyporządkowanie to jest utrzymywane przez cały czas śledzenia trasy. Dla podsystemu rozpoznania radiolokacyjnego stwarza to dodatkową możliwość identyfikacji obiektów powietrznych, dla których została wprowadzona do systemu informacja o starcie.

RYS. 10.4 Zobrazowanie sytuacji powietrznej -w kolorze żółtym zobrazowane są echa analogowe ze sztuczną poświatą, białe kropki oznaczają historię tras

Rys. 10.5. Stanowisko pracy KPP

Specjalną uwagę poświęcono funkcjom stanowiska pracy kontrolera precyzyjnego podejścia (KPP), pokazanego na rys. 10.5 Dla uzyskania kompleksowego, a jednocześnie czytelnego zobrazowania informacji o statkach powietrznych podchodzących do lądowania, pochodzącej z dostępnych źródeł, utworzono na ekranie monitora