8228807769

50 -lecie Polskiej Radiolokacji

C, w połączeniu z językiem asemblerowym, w szczególnie newralgicznych czasowo miejscach. Jednocześnie, wraz ze specjalistami WAT, w JW. 2711, opracowano nową wersję urządzenia transmisji danych, znanego pod nazwą UTD-MW, które umożliwiało zastosowanie nowatorskich metod w zakresie tworzenia sieci abonentów z wykorzystaniem podziału czasu (TDMA - Time Division Multi Access). W wyniku tych prac w 1990 roku przebadano z wynikiem pozytywnym pięć prototypowych konsol operatorskich, mogących pracować na okręcie i integrujących kilka okrętowych podsystemów, a w szczególności: podsystem obserwacji w oparciu o radar NUR-27, Zintegrowany System Określania Pozycji SZOP (zbudowany w Wyższej Szkole Marynarki Wojennej) oraz podsystem wymiany danych w oparciu o UTD-MW.

Od początku lat 90. w JW. 2711 rozpoczęto prace nad nową wersją konsol operatorskich dla brzegowego systemu obserwacji radiolokacyjnej (ŁB-10 i ŁB-20) w oparciu o komputery klasy PC, zarządzane systemem operacyjnym DOS i współpracujące ze zmodernizowanym podsystemem radiolokacyjnym MW, realizowanym w ramach programu „Czeczotka” przez WZR Rawar. Program ten umożliwił znaczne unowocześnienie Posterunków Obserwacji Wzrokowo-Technicznej i Łączności MW, które wyposażono w radary, automatycznie wykrywające i prowadzące wykryte cele, oraz w środki łączności, umożliwiające bezawaryjne, całodobowe przekazywanie informacji o sytuacji na morzu i w powietrzu do stanowisk dowodzenia. System do tej pory znakomicie spełnia swoje zadania podczas prowadzenia przez Morskie Ratownicze Centrum Koordynacyjne akcji ratowniczych na morzu, wspomaganych siłami i środkami Marynarki Wojennej.

Równolegle, w Zespole Informatyki oraz w OBR Centrum Techniki Morskiej - pracowano nad nową wersją obiektów okrętowych (ŁO-20) i brzegowych - szczebla taktycznego (ŁB-30) i operacyjno-tak-tycznego (ŁB-40), w oparciu o komputery z systemem operacyjnym UNIX, wykorzystujące terminale i stacje robocze. Prace te doprowadziły do powstania w 1996 roku prototypu pełnego systemu, spełniającego podstawowe zadania Zautomatyzowanego Systemu Dowodzenia MW, takie jak: zobrazowanie rzeczywistej sytuacji operacyjnej obszaru odpowiedzialności Marynarki Wojennej, a także wspomaganie planowania podstawowych działań oraz zautomatyzowaną wymianę informacji pomiędzy obiektami. W ramach ZtSyD MW powstały obiekty brzegowe, lotnicze i okrętowe. Systemy okrętowe integrują wszystkie sensory, efek-tory i podsystem wspomagania decyzyjnego, a okręty proj. 206FM, wyposażone w nie są, wg opinii użytkownika, najlepiej przystosowane do wykonywania zadań trałowania, niszczenia pól minowych, wytyczania torów oraz przeprowadzania

zespołów okrętów w rejonach zagrożeń minowych, zgodnie z wymaganiami NATO.

Rys. 10.24. Konsole na okręcie proj. 206FM

W ten sposób, w końcu lat 90., powstała infrastruktura informacyjna w Marynarce Wojennej, która umożliwiła podejmowanie kolejnych wyzwań. W ciągu ostatnich lat, w ramach kolejnej pracy badawczo-rozwojowej, prowadzonej przez OBR Centrum Techniki Morskiej, system został rozbudowany o prototypowe rozwiązania z zakresu obserwacji sytuacji podwodnej, zarówno na torach wodnych, jak i przy podejściach do portów. Informacje o obiektach podwodnych, wykrytych przez specjalizowane sonary, umieszczone na okrętach oraz samolocie „BRYZA", a także przez pasywne anteny hydro-akustyczne, barierę magnetyczną oraz czujniki określające poziom podstawowych parametrów pól fizycznych, wchodzących i wychodzących z portu okrętów, są przekazywane bezpośrednio do systemu dowodzenia Marynarki Wojennej i udostępniane operatorom uprawnionych konsol. Równocześnie poddano również gruntownej modernizacji system łączności radiowej, pracujący zarówno w oparciu o radiostacje KF jak i UKF. Poprzez wprowadzenie zdalnego sterowania środkami radiowymi, rozmieszczonymi wzdłuż wybrzeża i częściowe jego zautomatyzowanie, znacznie uproszczono jego obsługę. Sys-