8228807766

50 -lecie Polskiej Radiolokacji

• podsystem zarządzania dokumentami bojowymi.

System BODZISZEK przeszedł pomyślnie badania kwalifikacyjne w końcu 1998 r.

IASD był również zaangażowany w realizację zautomatyzowanego systemu dowodzenia Wojsk Lądowych „KOLORADO” oraz opracowanie sieci komputerowej dla potrzeb służb hydrometeorologicznych WLOP. W latach dziewięćdziesiątych Instytut znacznie rozszerzył tematykę prac badaw-czo-projektowych i projektowo-wdrożeniowych, podejmując prace na rzecz gospodarki i instytucji administracji państwowej, w tym Ministerstwa Przemysłu i Handlu, Ministerstwa Łączności, Agencji Rynku Rolnego i Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazu. Nową dziedziną, będącą kontynuacją prac z zakresu automatyzacji systemów dowodzenia wojskami, było zarządzanie kryzysowe.

W wyniku zmian zachodzących w resorcie Obrony Narodowej Instytut Automatyzacji Systemów Dowodzenia Wojskowej Akademii Technicznej został rozwiązany z dniem 31.12.2002 r.

W ponad dwudziestoletnim okresie istnienia Instytutu oraz jego poprzedników w tych instytucjach było zatrudnionych ponad 200 pracowników. Trudno jest wymienić wszystkich, natomiast od początku istnienia ZBW SSI (1981) do końca istnienia IASD WAT pracowali: mgr K. Górska, płk dr hab. inż. E. Kołodziński, płk dr inż. T. Pietkiewicz, płk mgr inż. P. Romaniec.

Tematykę realizowaną w IASD WAT kontynuuje pod kierownictwem dr. hab. inż. E. Kołodzińskiego Zespół Badawczo - Projektowy Specjalizowanych Systemów Informatycznych Wydziału Techniki Wojskowej WAT utworzony w lutym 2003 r.

10.8. Zautomatyzowane systemy dowodzenia w

Centrum Techniki Morskiej (CTM)

J. Jakubczyk, R. Rugała

W 50-letniej historii radiolokacji w Polsce istotną rolę odegrało środowisko specjalistów zgrupowane w Marynarce Wojennej i przemysłowych ośrodkach badawczo-rozwojowych, bezpośrednio z nią współpracujących. Wiązało się to z budową Zautomatyzowanego Systemu Dowodzenia Marynarki Wojennej, której pierwotne koncepcje przygotowywali oficerowie JW. 2711 pod dowództwem kmdr. Zygmunta Zawadzkiego, już pod koniec lat 70. Pierwsze modele obiektów ZtSyD MW, wykorzystujące komputer polskiej produkcji Rodan-10, powstały w połowie lat 80. Zbudowano wówczas zarówno model obiektu brzegowego (ŁB-10) jak i okrętowego (ŁO-10), które utrzymywały ze sobą dwustronną transmisję danych z utajnianiem, wykorzystując, przystosowane specjalnie do tych celów, urządzenie transmisji danych UTD-3cT, pracujące w kanale radiowym KF.

Jednym z pierwszych był obiekt ŁO-10, zainstalowany na okręcie ORP „Tur", współpracujący z prototypowym radarem okrętowym NUR-25, opracowywanym przez WZR Rawar. W obu obiektach ZtSyD, lądowym i okrętowym, jako wskaźnik operatora, zastosowano nowoczesny wskaźnik pano-ramiczno-syntetyczny WPS-10, a w kolejnym modelu - WPS-11. Na ekranie, w oparciu o wizję radarową otrzymywaną ze stacji NUR-25, operator opracowywał obraz syntetyczny aktualnej sytuacji nawodnej. Dodatkowo, za pośrednictwem urządzenia UTD-3cT (produkcji WZE TELETRA z Poznania) można było na bieżąco, w czasie rzeczywistym, przesyłać opracowane informacje

0    sytuacji do obiektu brzegowego, pracującego w kontenerze. Jednocześnie obydwa te obrazy były rejestrowane - obraz radiolokacyjny, na specjalnie dostosowanym, polskiej produkcji, magnetowidzie MTV-50, a obraz syntetyczny na taśmach pamięci kasetowej PK-1. Dawało to możliwość przeglądania i analizowania zarejestrowanej na ćwiczeniach sytuacji, po powrocie do portu. Dokonywane oceny przebiegu ćwiczeń pozwalały na wprowadzanie kolejnych udogodnień w modelowym oprogramowaniu obiektów ZtSyD.

Pozytywne wyniki badań modelu stacji NUR-25 we współpracy z komputerem RODAN-10 posłużyły do opracowania programu budowy okrętowej stacji NUR-27 oraz modernizacji brzegowego systemu rozpoznania radiolokacyjnego. Stymulowały jednocześnie podjęcie kolejnych zadań w zakresie projektowania obiektów ZtSyD MW. Dostęp do nowych technologii, pod koniec lat 80., umożliwił podjęcie decyzji o budowie obiektów z wykorzystaniem mikroprocesorów serii Intel-8086. Specjaliści zakładu doświadczalnego WZR Rawar, przy wsparciu specjalistów JW. 2711, skonstruowali specjalizowany komputer BMP-10u, którego zadaniem było przejęcie funkcji uprzednio zaimplementowanych w modelach obiektów ŁB-10

1    ŁO-10, wykorzystując jako konsolę operatorską zmodyfikowany wskaźnik stacji radiolokacyjnej WRP-10. Jako nowoczesny system operacyjny wykorzystano zakupiony w Przemysłowym Instytucie Automatyki i Pomiarów system SIRTOS (Smali Industrial Real-Time Operation System). Po jego gruntownym przebudowaniu (zakupiono wersję know-how) i dostosowaniu do nowych potrzeb (tzw. duży model pamięci tj. powyżej 64 kB dla pamięci danych i powyżej 64 kB dla pamięci kodu), znacznie przekraczających możliwości oryginalnej wersji, uzyskano znakomicie radzący sobie z kilkudziesięcioma jednoczesnymi przerwaniami sprzętowymi, system operacyjny czasu rzeczywistego. Rewolucyjne w tych czasach było również zastosowanie przy pisaniu oprogramowania, mało popularnego jeszcze w kraju, języka programowania