50 -lecie Polskiej Radiolokacji
pracy rozkładane są anteny systemu IFF. Anteny radaru wtórnego IFF wykonane są również w postaci czterech ścian z wiązką pokrycia w elewacji typu cos2 oraz z elektronicznym sterowaniem w płaszczyźnie azymutu.
Cztery anteny systemu IFF współpracują z jednym interrogatorem. Praca operacyjna radaru odbywać może się wraz z dołączonym podwoziem (typowo - zachowanie dużej mobilności) lub też bez podwozia w warunkach stacjonarnych. Kabina antenowa mieści cztery jednakowe zestawy antenowo-nadawczo-odbiorcze umieszczone na wszystkich czterech ścianach. Dostęp do kabiny zapewniony jest przez wejście w podłodze w tzw. położeniu serwisowym. Kabina ustawiona jest wtedy na wysokości pośredniej i odpowiednio zabezpieczona. Kabina operacyjna mieści dwa ergonomiczne stanowiska wskaźnikowe, stanowisko łączności i komunikacji oraz aparaturę obróbki. Wyposażona jest w systemy wentylacji i klimatyzacji. Stacja TRC-20 spełnia wymagania środowiskowe według grupy N7-UZ-II-A WPN-84/N-01003. Przystosowana jest do transportu drogowego (szosy i bezdroża), kolejowego, lotniczego (oba po odłączeniu od podwozia) i morskiego. Zastosowanie wyposażenia specjalnego zabezpiecza załogę przed skutkami broni ABC.
3.9. Zestawienie parametrów stacji radiolokacyjnych dla systemów dowodzenia i kierowania
W zakończeniu niniejszego przeglądu naziemnych urządzeń radiolokacyjnych przeznaczonych do wykrywania obiektów powietrznych dla potrzeb wojskowych należy podkreślić, że opracowanie i konstrukcja tych radarów angażuje podstawową część krajowego potencjału badawczo-przemysło-wego w tej dziedzinie techniki.
W tablicach 1,2,3 zestawiono podstawowe parametry trzech rodzin radarów opracowanych w kraju w minionych 40 latach.
Powstałe w latach 50. radary NYSA wykorzystywały technikę lampową i realizowały jedynie podstawowe funkcje urządzeń radiolokacyjnych. W radach rodziny JAWOR - NIDA opracowanych w latach 50. i 70. następuje przechodzenie z układów lampowych na układy półprzewodnikowe małej i średniej skali integracji. W radach tych wprowadzono koherentne układy nadawczo-odbiorcze i rozbudowane układy przeciwzakłóceniowe, w tym układy TES, początkowo na liniach opóźniających rtęciowych, lampach pamięciowych, a w okresie późniejszym na układach cyfrowych.
Rodzina radarów oznaczonych literami n odpowiada poziomowi techniki późnych lat 80. i początku lat 90. W radach tych stosowane są pełno-koherentne układy nadawczo-odbiorcze z nadajnikiem w układzie wzmacniacza mocy na lampach o fali bieżącej i amplitronach. Wprowadzono kompresję impulsu, automatyczne układy wykrywania, stabilizacji poziomu fałszywego alarmu i estymacji współrzędnych. Radary projektowano pod kątem uzyskania dobrych parametrów przeciwzakłóceniowych. Rodzina radarów N obejmuje zarówno radary ostrzegawcze (w tym radary 3-współrzędne wielowiązkowe), wysokościomierze, jak i radary do wykrywania celów nisko-lecących.
Tablica 1
Radary NYSA lata 50. | |||
Oznaczenie |
NYSA A |
NYSA B |
NYSA C |
typ radaru |
ostrzegawczy |
wysokościomierz |
ostrzegawczy |
pasmo |
50 cm |
10 cm |
50 cm |
zasięg |
150 km |
100 km |
300 km |
antena |
reflektor obrotowy |
reflektorowa |
2 reflektory cylindryczne |
0 3171.0^=12° |
0e=1,3°, eaz=4.3° |
0az=4° | |
0,5 do 5 obr/min. |
10 wahnięć/min. |
0,5 do 6 obr/min. | |
nadajnik |
magnetron |
magnetron |
magnetron |
200 kW, 5ps, 100 Hz |
1 MW, 1 ps, 200 Hz |
2x (200 kW, 5ps, 200 Hz) | |
odbiornik |
lampowy F = 11 dB |
lampowy |
lampowy F = 11 dB |
36