8228808149

50 -lecie Polskiej Radiolokacji

kierowania OPL Wojsk Lądowych oraz Marynarki Wojennej; są to użytkownicy przestrzeni powietrznej. Ponadto odbiorcą RAP mogą również być ustalone instytucje cywilne.

W czasie pokoju aktywny jest podsystem rozpoznania radiolokacyjnego (jeden z użytkowników przestrzeni powietrznej) oraz CDS i wydzielone siły lotnictwa myśliwskiego. Wojska rakietowe w czasie pokoju nie pełnią dyżurów bojowych, ich gotowość bojowa jest mała.

Centrum Rozpoznania Radiolokacyjnego i Centrum Dowodzenia Sektora są rozmieszczone w Ośrodku Dowodzenia i Naprowadzania, który jest centralnym elementem sektora OP.

W systemie DUNAJ źródłami informacji o sytuacji powietrznej są stacje radiolokacyjne z wyjściami analogowymi i cyfrowymi rozwinięte na posterunkach radiolokacyjnych oraz wysunięte posterunki radiolokacyjne (mobilne). Źródłami informacji są również stacje radiolokacyjne stanowisk dowodzenia i kierowania aktywnymi środkami walki np. stacja AV1A - W. Wykorzystanie informacji ze stacji AVIA - W zapewnia przekazywanie dowodzenia samolotami w powietrzu z wykorzystaniem informacji radiolokacyjnej.

Rozwiązania techniczne obiektów podsystemu rozpoznania radiolokacyjnego zapewniają możliwość wykorzystania innych źródeł np. stacji radiolokacyjnych Marynarki Wojennej i Wojsk Lądowych oraz źródeł powietrznego bazowania.

Uwzględniając aktualne zagrożenia, w tym środki i metody walki z systemami dowodzenia i kierowania oraz możliwe ataki terrorystyczne, celowym jest zapewnienie możliwości wykorzystania w systemie DUNAJ informacji o sytuacji powietrznej z:

•    stacji cywilnego systemu kontroli ruchu lotniczego (ATC) w polskiej przestrzeni powietrznej. Wykorzystanie tej informacji jest wskazane ze względu na spodziewaną poprawę jakości procesu identyfikacji obiektów powietrznych w czasie pokoju (funkcję identyfikacji realizuje CRR). Aktualnie w systemie DUNAJ do identyfikacji wykorzystuje się informacje z wojskowego ruchu lotniczego za pośrednictwem systemu BLUSZCZ-H,

•    stacji rozpoznania radioelektronicznego (szczebla taktycznego). Stacje te mogą dostarczać informacje o położeniu wykrytych (śledzonych) obiektów powietrznych oraz informacje powodujące poprawę jakości procesu klasyfikacji obiektów powietrznych. Stacje rozpoznania radioelektronicznego powinny mieć możliwość prowadzenia, na żądanie obiektów systemu DUNAJ, rozpoznania radioelektronicznego wskazanych obiektów powietrznych. Funkcja ta powinna być realizowana w czasie zbliżonym do czasu rzeczywistego i wymaga dwustronnej wymiany informacji pomiędzy stacją i systemem.

Centrum rozpoznania radiolokacyjnego wraz ze źródłami informacji można rozpatrywać jako zautomatyzowaną sieć radiolokacyjną [33].

Jakość jednolitej informacji o sytuacji powietrznej, jaką można otrzymać wykorzystując taką sieć wymaga:

•    cechowania jednolitym czasem informacji przekazywanych przez źródło do Centrum Rozpoznania Radiolokacyjnego. Udostępniana przez Centrum informacja powinna być również cechowana czasem. Źródłem jednolitego czasu jest odbiornik GPS lub zegar zlokalizowany np. w CRR,

•    dokładnej orientacji wszystkich źródeł wykorzystywanych przez system. Spełnienie tego warunku umożliwia eliminację błędów systematycznych oraz zapewnienie wymaganej jakości RAP.

Stacje radiolokacyjne w szczególności mobilne, wysunięte posterunki radiolokacyjne (mobilne) powinny zostać wyposażone w urządzenia zapewniające automatyzację procesu justacji np. na bazie urządzeń nawigacji lądowej.

Jednolity czas źródłem którego jest GPS i jego wykorzystanie w systemie DUNAJ wraz z zastosowanymi rozwiązaniami (sprzęt i oprogramowanie) zapewnia możliwość przeprowadzania badań jakości jednolitej informacji o sytuacji powietrznej RAP przy wykorzystaniu lotów kontrolnych. Samolot wykonujący lot kontrolny powinien mieć zbudowany na pokładzie odbiornik GPS z rejestratorem, (rejestracja współrzędnych cechowanych jednolitym czasem).

Metodyka takich badań została sprawdzona w czasie badań państwowych systemu DUNAJ. W jej opracowaniu i realizacji uczestniczyli oficerowie WOSSP w Dęblinie.

W drugiej połowie lat 90 nie było już problemu z dostawami sprzętu informatycznego. Do budowy CRR i CDS było możliwe zastosowanie sprzętu oraz oprogramowania systemowego (systemy operacyjne), usługowego np. RBD dostępnego na rynku.

Natomiast stało się oczywistym, że opracowanie oprogramowania użytkowego dla systemu DUNAJ będzie największym wyzwaniem dla zespołów programistów Instytutu i firmy FILBICO (wykonawca oprogramowania CRR i CDS).

Integracja systemu DUNAJ z systemem NATO spowodowała konieczność pozyskania wiedzy o filozofii budowy i funkcjonowania systemu NATO o stosowanych standardach, zaleceniach, procedurach itp.

Architektura każdego elementu systemu DUNAJ (centra, obiekty automatyzacji posterunków) jest oparta o technologię lokalnej sieci komputerowej. Centralną częścią, której jest serwer lub zestaw serwerów.