8228807730

50 -lecie Polskiej Radiolokacji

W2R RAWAR na podstawie przekazanej przez Instytut zatwierdzonej i kompletnej dokumentacji konstrukcyjnej, początkowo przy zachowaniu utworzonego przez PIT krajowego i zagranicznego systemu kooperacyjnego, zapewniały dalsze dostawy wozów (głównie na eksport), a następnie ich modernizację.

Mimo znaczącego eksportu, a przedmiotem eksportu były nie tylko kompletne wozy, ale również duża ilość urządzeń produkowanych przez zakłady krajowe ocenia się, że udział Polski w tym przedsięwzięciu spowodował zahamowania w rozwoju i praktycznej realizacji krajowych koncepcji z zakresu dowodzenia i kierowania obroną przeciwlotniczą wojsk. Prowadzone w ramach organizacji Inter ASU prace dały również pozytywne wyniki, do których można zaliczyć opracowanie, w ramach działalności naukowo-badawczej Oddziału Gdańskiego PIT, dwóch typów anten szerokopasmowych na pasmo 30-80 MHz i zbudowanie specjalnego stanowiska do badań tych anten. Stanowisko to było wykorzystywane przez wiele lat w pracach nad innymi typami anten.

Opracowane anteny zostały zastosowane w krajowych zautomatyzowanych systemach dowodzenia, w tym i w zautomatyzowanym wozie dowodzenia ŁOWCZA 3.

Innym pozytywnym wynikiem udziału w tym przedsięwzięciu było zdobycie wiedzy i doświadczeń w dziedzinie organizacji i metod badań dużych zautomatyzowanych systemów dowodzenia w warunkach rzeczywistych z wykorzystaniem środków łączności radiowej.

Doświadczenie z uruchomienia produkcji wozów oraz wdrożenia ich do eksploatacji zostały również wykorzystane przy opracowaniu polskiego zautomatyzowanego wozu dowodzenia ŁOWCZA 3.

Udział Polski w realizacji tego międzynarodowego przedsięwzięcia podważał celowość opracowania wozu ZWD, w tym i oprogramowania, które realizował Wojskowy Instytut Informatyki. Zainteresowanie pracą w przemyśle i wojsku osłabło, ale praca nie została przerwana.

Kierownictwo Szefostwa Badań i Rozwoju Techniki Wojskowej, podtrzymało opracowanie dla potrzeb WP transportera opancerzonego gąsienicowego -SPG-2A. Nowy transporter został wykonany przez Hutę Stalowa Wola, przeszedł badania kwalifikacyjne z wynikiem pozytywnym.

Na początku lat 90 nastąpił powrót (głównie ze względów politycznych) do koncepcji budowy polskiego systemu kierowania obroną przeciwlotniczą związku- taktycznego z wykorzystaniem ZWD na transporterze SPG-2A.

W roku 1991 opracowano nowe założenia tak-tyczno - techniczne na ZWD, a w roku 1992 PIT wspólnie z WZR RAWAR wykonał prototyp ZWD-10R ŁOWCZA 3 (rys. 10.12).

Rys. 10.12. Zautomatyzowany wóz dowodzenia ŁOWCZA 3 przygotowany do pracy na postoju rozwinięty maszt z anteną dookólną,

ADS -1 na zakres 30 -80 MHz

Równolegle z wykonaniem prototypu Wojskowy Instytut Informatyki Wll opracował oprogramowanie dla wszystkich planowanych zastosowań ZWD i terminala.

W roku 1993 przeprowadzono badania państwowe wozu z wynikiem pozytywnym. Na podstawie uzyskanych wyników została podjęta decyzja o wdrożeniu zautomatyzowanego wozu dowodzenia do produkcji w WZR RAWAR.

Głównym projektantem ZWD był inż. Z. Sabak (PIT).

Uruchomienie produkcji wozu, jego dalszy rozwój, w tym realizacja zaleceń Komisji Badań Państwowych, jest wynikiem prac prowadzonych przez Zakład Badawczo - Rozwojowy WZR RAWAR.

Pierwotnie podjęta w 1993 r. decyzja o wdrożeniu do produkcji Zautomatyzowanego Wozu Dowodzenia ŁOWCZA 3 została wstrzymana.

Uznano, że niezbędne jest zastosowanie w wozie radiostacji z rodziny PR4G, wdrażanych w tym czasie do produkcji przez zakłady RADMOR z Gdańska na licencji firmy Thompson - CSF. Konieczne stało się opracowanie nowej organizacji systemu łączności dla wojsk OPL w opracowaniu, której uczestniczyli PIT, WZR RAWAR oraz wojsko.

W roku 1998 zakończono opracowanie nowych wymagań na wóz ŁOWCZA 3. Wykonawcą całego projektu nowego wozu był WZR RAWAR. Oprogramowanie dla wozu opracowała firma FILBICO, wykorzystując wcześniej sprawdzone w prototypie rozwiązania (algorytmy).

102