50 -lecie Polskiej Radiolokacji
Interrogator przenośny krótkiego zasięgu pozwala więc na:
• spełnienie standardów zachodnich, które nie pozwalają na wykorzystywanie ręcznych wyrzutni rakiet plot krótkiego zasięgu bez własnego systemu identyfikacji radiolokacyjnej swój-obcy,
• znaczne ograniczenie kosztów budowy systemu identyfikacji radiolokacyjnej przez rezygnację z montażu kosztownych interrogatorów stacjonarnych na mniejszych obiektach oraz możliwość przenoszenia interrogatora krótkiego zasięgu z jednego środka ogniowego na drugi,
• wprowadzenie systemu identyfikacji na obiekty nie wyposażone we własne radary,
• zwiększenie bezpieczeństwa działania przez dodanie jeszcze jednego poziomu identyfikacji.
Śmiało można powiedzieć, że IKZ-02 jest najbardziej „bezpośrednim" elementem systemu identyfikacji, ponieważ odbiorcą informacji przez niego dostarczanych jest przeważnie bezpośrednio operator. Korelacja koordynat obiektu z linią celowania zapewniona jest przez sprzężenie mechaniczne systemu antenowego IKZ-02 ze środkiem ogniowym lub aparaturą sterującą tym środkiem.
IKZ-02 jest często jedynym elementem aktywnym zestawu plot. Zasięg ograniczony do zasięgu widzialności optycznej operatora powoduje, że czasy reakcji stają się ekstremalnie małe. Skoncentrowany na celowaniu operator nie może więc być „dociążony" obsługą urządzenia zapytującego, a sposób przedstawiania wyniku identyfikacji musi być:
• szybki,
• pewny, tj. nie budzący żadnych wątpliwości,
• nie absorbujący operatora.
Jest to możliwe dzięki bogatemu bankowi interfejsów zewnętrznych, pozwalającemu na transmisję wyniku identyfikacji za pomocą:
• sygnalizacji optycznej,
• komunikatów słownych z podaniem odległości do odpowiadającego obiektu,
• złącza szeregowego RS422,
• wyjścia sygnałów blokady ognia (opcjonalnie).
IKZ-02 jest całkowicie polskim rozwiązaniem
wpisującym się w rozwinięty w kraju na przestrzeni ostatnich kilku lat system SUPRAŚL - kompatybilny z wymogami NATO. Gama zastosowań IKZ-02 jest stosunkowo szeroka, gdyż oprócz wspomnianych aplikacji morskich może on być instalowany wszędzie tam, gdzie wymagana jest identyfikacja przed otwarciem ognia do celu.
Opracowany przez CNPEP RADWAR S.A. wspólnie z Dowództwem Marynarki Wojennej, w ramach projektu celowego dofinansowanego przez Komitetu Badań Naukowych, interrogator krótkiego zasięgu, spełnia wszystkie wymogi systemu SUPRAŚL, jak i IFF Mk XII, przeznaczony jest do pracy z systemami broni typu ziemia-powietrze i ziemia-ziemia. Dzięki małym rozmiarom i masie, możliwości pracy z wewnętrznych akumulatorów i odpornej na uszkodzenia mechaniczne antenie, doskonale nadaje się do wyrzutni ręcznych klasy Man Portable Air Defence Systems (MANPADS) oraz innych wszelkiego typu systemów przeciwlotniczych krótkiego zasięgu, zarówno rakietowych jak i lufowych. Dzięki wykonaniu w grupach M13-UZ-I-A i N14-UZ-I-A (wg WPN) interrogator ten eksploatowany może być na obiektach OPL wszystkich rodzajów wojsk, w tym Marynarce Wojennej.
Interrogator krótkiego zasięgu jest urządzeniem w pełni zautomatyzowanym i bezpiecznym dzięki zastosowaniu modułu pamięci przechowującego wszystkie dane potrzebne operatorowi do pracy zarówno w modach 1, 2, 3, jak i modzie 4 (lub narodowym modzie bezpiecznym).
Podstawowe parametry techniczne interrogatora krótkiego zasięgu zestawiono w poniższej tabeli:
Tabela 2
- zakres identyfikacji |
10 km |
- zasilanie |
12V138V DC, 8V128V 40Hz 1440Hz AC lub wewnętrzny akumulator |
- pobór mocy ze źródeł zewnętrznych |
= 15W |
- czas pracy z wewnętrznego akumulatora |
= 12h (przy 20 zapytaniach na godzinę) |
- wymiary (interrogator) |
190mm (dl.) x 170mm (szer.) x 90mm (wys.) |
- masa (interrogator + antena + akumulator + moduł pamięci) |
4,7kg |
70