50 -lecie Polskiej Radiolokacji
Zwiększoną odporność na zakłócenia osiągnięto również przez adaptywne sterowanie układami filtracji i stabilizacji poziomu fałszywego alarmu, opierając się na adaptacyjnych wieloelementowych mapach zakłóceń biernych. Zastosowano również wykrywanie zakłóceń czynnych poprzez wyposażenie każdego procesora w indywidualny ekstrak-tor oraz układy filtracji podetekcyjnej.
Rys. 3.26. Antena urządzenia RST 12M w kopule
na wieży
W jednostce tej znajdują się trzy stanowiska operacyjne: stanowisko dowódcy oraz dwa stanowiska operatorów. Na każdym z nich są zainstalowane kolorowe wskaźniki rastrowe (z dziennym zobrazowaniem) zapewniające zobrazowanie wykrytych i śledzonych obiektów i przedstawienia na nich podkładu w postaci nawigacyjnych map. Istnieje możliwość zobrazowania historii (śladu) obserwowanych tras. Na stanowisku dowódcy operator dysponuje pełną kontrolą i diagnostyką stanu pracy wszystkich jednostek radaru. System diagnostyczny pozwala wykrywać uszkodzenia i zlokalizować je na poziomie pakietu lub podzespołu, a także określić w wielu przypadkach ich znaczenie dla poprawnej pracy radaru. Urządzenie wyposażone jest w odpowiednie interfejsy zapewniające transmisję sygnałów do szczebli nadrzędnych zgodnie z normami NATO.
3.8.3. Trójwspółrzędny radar RST-12M
Radar RST-12M stanowi zmodernizowaną wersję opracowanego w PIT radaru TRD-1211 i przeznaczony jest do instalacji na posterunkach stacjonarnych pracujących w sieci BB NATO. Radar pełni rolę źródła informacji radiolokacyjnej dla systemów NATO, Centrum Wspomagania Operacji Powietrznych ASOC i systemu narodowego DUNAJ. Przewiduje się instalację radarów na specjalnych wieżach o wysokości do 30 m z anteną ścianową umieszczoną pod kopułą (radome). Modernizacja konstrukcji radaru zapewniła dostosowanie jego parametrów do wymagań wynikających ż rekomendacji NATO dla radarów klasy FADR. W wyniku dokonanej modernizacji uzyskano:
• zwiększenie zasięgu instrumentalnego urządzenia z 360km do 470km,
• zwiększenie azymutalnej rozróżnialności z 4,5 do około 2,5°,
• zmniejszenie błędu pomiaru azymutu z 0,5° do 0,2°,
• zwiększenie liczby częstotliwości pracy urządzenia do 64,
• zwiększenie współczynnika impulsowania nadajnika,
• obniżenie poziomu mocy szczytowej nadajnika z 1 MW do 0.4MW,
• poprawę rozróżnialności i dokładności w systemie identyfikacji IFF.
Ponadto wprowadzono dwie prędkości obrotowe anteny 6 obr/min i 12 obr/min i możliwość zdalnego sterowania z dwóch konsol i przekazywania informacji do tych konsol. Spełniono również ważne parametry dotyczące nowych wymagań na kompatybilność elektromagnetyczną oraz wymagań wynikających z ustawy o ochronie środowiska na bezpieczny poziom gęstości mocy mikrofalowej w miejscu instalacji. Całkowitą nowością w konstrukcji tego radaru jest wbudowanie dodatkowego kanału obróbki software’rowej sygnałów radiolokacyjnych dla potrzeb wykrywania i śledzenia rakiet balistycznych (TBM). Dane o wykrytych i śledzonych obiektach (zarówno z radaru pierwotnego jak i systemu identyfikacji) są przetwarzane i przesyłane w postaci depesz cyfrowych łączami transmisji danych do nadrzędnego systemu zbioru i uogólniania informacji radiolokacyjnej WLOP oraz do konsol zdalnego sterowania SRCC NATO. Ponadto radar wyposażono w układy namiaru źródeł zakłóceń i przetwarzania informacji o tych źródłach. W urządzeniu zastosowano jedną antenę nadawczo-odbiorczą o znacznie zwiększonej aperturze i większym kierunkowym zysku, co pozwoliło uzyskać wymaganą rozróżniałność i dokładność w azymucie I zwiększyć zasięg.
Zobrazowanie sytuacji powietrznej przedstawione jest na płaskich monitorach LCD zamiast dotychczas stosowanych kolorowych kineskopowych.
31