Przy połączeniach nakładkowych zalecana grubość nakładki gn:
gn =0.8g.
Długość użytego w połączeniu nitu 1 jest sumą łącznej grubości elementów węzła nitowanego £gj oraz naddatku na ukształtowanie zakuwek 10 (zależy od zastosowanego typu nitu):
1 =Z§i +1o •
Dla połączenia nakładkowego dwustronnego z nitami stożkowymi długość nitu 1 wynosi:
l = g + 2gn+(0.18+0.58)dn.
Wady połączeń nitowych:
• bardzo ograniczone możliwości konstrukcyjne;
• trudność uzyskania szczelności połączenia;
• osłabiają przekroje poprzeczne;
• znaczne koszty związane z wykonaniem;
• zwiększenie masy konstrukcji.
Zalety:
• możliwość łączenia materiałów trudno spawalnych;
• zdolność do przenoszenia dużych drgań;
• wytrzymałość przy niskich temperaturach.
2.4 Obliczanie połączeń nitówych
W typowych połączeniach nitowych obciążenie przenoszone jest przez tarcie na styku łączonych elementów. Siła tarcia T można wyznaczyć z zależności:
T _ //<vTdn 4
gdzie n - współczynnik tarcia, ar - naprężenia rozciągające w nicie wywołane w procesie zamykania.