14

(odcinek Ca>). Od lego punktu przy zwiększaniu nakładów czynnika wytwórczego poza wielkość OC produkcyjność przeciętna będzie maleć. Produkcyjność przeciętna osiągnie zero. gdy produkcyjność całkowita będzie zerowa (spekulacja teoretyczna).

Jeżeli obliczy się dostateczną ilość przeciętnych produktów, można połączyć kolejne punkty a\, a₂, itd. i otrzymamy ciągłą krzywą produkcyjności przeciętnej, jak to uczyniono na rysunku 6.6.

Podsumowując przeprowadzoną wyżej analizę, dotyczącą prawa wydajności nieproporcjonalnej, należy wskazać na pewne związki i zależności zachodzące między produkcyjnością całkowitą, przeciętną i krańcową. Ujmujemy je poniżej w cztery tw ierdzenia.

Twierdzenie 1

Gdy produkcyjność przeciętna wzrasta, produkcyjność krańcowa jest większa od przeciętnej (rys. 6.7).    *

Do C jednostek wytwórczych produkcyjność przeciętna wzrasta (w punkcie tym osiąga swe maksimum).

Miarą produkcyjności przeciętnej dla punktu B\ jest kąt a. utworzony z osią odciętych przez półprostą 0B_it wychodzącą z początku układu współrzędnych.

Natomiast miarą produkcyjności krańcowej dla punktu B\ jest kąt [3, utworzony z osią odciętych przez styczną do krzywej produkcji w punkcie B\. Ponieważ kąt p jest większy od kąta a aż do punktu C\, produkt krańcowy jest większy od produktu przeciętnego aż do punktu C\.

Rys. 6.7. Zależności między produkcyjnością przeciętną i krańcową