w 2004 roku, zrecenzowanych pozytywnie w kraju i za granicą). Zamieszczono też nowatorskie reguły gramatyczne obejmujące wszystkie dziedziny gramatyczne, od fonetyki i fonologii, do składni, z uwzględnieniem Walencji, tematu i rematu w opisie szyku wyrazów w języku niemieckim. W przykładach niemieckich zastosowano obowiązującą od 1 sierpnia 2006 roku ortografię niemiecką. Wszystkie są tłumaczone na język polski, co poza autorskimi uwagami konfrontatywnymi pobudza do dalszego samodzielnego porównania językowego. Podręcznik przeznaczony jest dla studentów filologii germańskiej oraz językoznawstwa.
Monografie
Maria Berkan-Jabłońska, Barbara Stelmaszczyk (red.), Przygody romantycznego „ja". Idee - strategie twórcze - rezonanse (ok. 17,0 ark.)
Na książkę składa się dziesięć studiów uwidoczniających romantyczną dążność do podkreślenia podmiotowej perspektywy w oglądzie i ocenie świata w ujęciu różnych twórców: Antoniego Malczewskiego, Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego, Cypriana Norwida, Narcyzy Żmichowskiej i innych romantycznych pisarek. Każdy z tekstów, widziany z osobna, zawiera nowe, ważne projekty interpretacyjne, odkrywcze rozpoznania tak w kwestii spuścizny badanych pisarzy, jak i zwłaszcza w sferze ekspresji romantycznego „ja” w ich tekstach; głównie poetyckich, ale też prozatorskich i epistolarnych. Wszystkie, czytane razem, dają wieloraki wgląd w problematykę romantycznych autokreacji, wprowadzając na plan pierwszy literatów wybitnych, drugoplanowych, a czasem zupełnie trzeciorzędnych. Tworzą niezwykle ciekawą panoramę różnych sposobów formowania owego „ja”. Książka zajmuje poczesne miejsce w dziedzinie badań zjawiska romantycznej podmiotowości.
Irena Górska, Literatura na próbę. Między literaturą a komentarzem
Monografia zawiera nowatorskie ujęcie problemu relacji między stwarzaniem a komentowaniem literatury od strony estetyki literackiej i performatywnej u trzech twórców: Stanisława Ignacego Witkiewicza, Tadeusza Kantora i Tadeusza Różewicza. Pojęcie literatury łamiącej granice sztuk i zacierającej bariery dyscyplin pokazane zostało jako historia performatywnie rozwijającej się formy zawieszonej między projekcją a niezrealizowaniem.
9