demonstracji zjawisk. Jednak i tutaj książce wyznaczono bardzo ważną rolę, a pożytki płynące z czytania określono podobnie jak u pijarów. Dlatego w „Akcie Erekcyjnym” nadanym szkole w 1768 r., ustanawiającym ustrój i funkcje korpusu Kadetów, przyznano bibliotece nader eksponowane miejsce, znacznie wyższe niż tzw. instrumentom.
Ordynacje wizytacji apostolskiej dla polskiej prowincji szkół pijarskich.
Dlatego określono pedantycznie pory i czas lektur, sposób czytania oraz tryb egzekwowania sprawozdań z przeczytanych książek. Tutaj również przełożeni mieli rygorystycznie czuwać nad doborem lektury.
Komisja Edukacji Narodowej, przejmując od poprzedników kult książki i czytelnictwa wśród uczniów, usiłowała wzorem Szkoły Rycerskiej, bardziej równomiernie podzielić funkcje pomocy naukowych między biblioteki a pracownie doświadczalne gabinety przyrodnicze, fizyczne, obserwatoria astronomiczne.
Stale podkreślała wagę zajęć praktycznych i poglądowych metod nauczania i stale nawoływała do gromadzenia eksponatów naturalnych, konstruowania modeli, aparatury doświadczalnej. Zalecała prowadzenie specjalnych lekcji poza murami szkół, w otoczeniu naturalnym, przy warsztatach czy szpitalach.
Jednak, czy to dobre tradycje bibliotek szkolnych i brak silnej tradycji pracowni na terenie Polski, czy trudności finansowe lub organizacyjne, czy też zbyt krótki okres działalności Komisji sprawiły, że odniosła ona trwalsze sukcesy w dziele organizacji bibliotek niż innych warsztatów dydaktycznych.
Rozumiejąc znaczenie tych ostatnich, podzielała jednak poglądy na pierwszoplanową rolę książki i czytelnictwa w nauczaniu głoszone przez Stanisława Konarskiego.
9