CCF20081202021

Saprofity rozwijają się kosztem martwej materii organiw Odgrywają one bardzo ważną rolę w procesach mineralizacji (i 4.10 i 4.11 - obieg węgla i azotu w przyrodzie). Do organizm saprofitycznych zalicza się: większość drożdży i pleśni oraz bakterii.

Pasożyty rozwijają się w żywych organizmach (roślin, rząt i ludzi). Rozróżnia się (pasożyty bezwzględne - roznum jące się tylko w organizmie żywym oraz pasożyty w z g 1 ę d n e, ki mogą rozwijać się także poza organizmem. Do pierwszych zalicz u wirusy, których nie można hodować na pożywkach sztucznycli

Ćwiczenie 4.1. Wpływ składu pożywki na wzrost drobnoustrojów

Materiały: płytka nr 1 zawierająca agar bulionowy z mlekiem i glukozą z pośle rysowym bakterii mlekowych - po inkubacji, płytka nr 2 zawierająca agar bulić bez mleka i glukozy - również z posiewem rysowym bakterii mlekowych inkubacji, płytka nr 3 z żelatyną odżywczą z posiewu po inkubacji.

Wykonanie badania. Obserwować wzrost na płytkach i zanotować:

-    płytka nr 1: cechy morfologiczne kolonii, narysować je;

-    płytka nr 2: brak wzrostu bakterii i wnioski wynikające z tego zjawiska;

-    płytka nr 3: wzrost lub brak wzrostu, czym objawia się wzrost, na czym polej właściwości proteolityczne drobnoustrojów, o czym świadczy ewentualny brak w/i tu. Wszystkie spostrzeżenia zestawić w tabelce.

Ćwiczenie 4.2. Wpływ pH pożywki na wzrost drobnoustrojów

Materiały: płytka Petriego z posiewem na agarze odżywczym o pH 7,4-7,6 po zakfr czonej inkubacji, płytka Petriego z posiewem na agarze odżywczym o pH ok. 3,51 zakończonej hodowli.

Wykonanie badania. Przeprowadzić obserwacje wzrostu drobnoustrojów na pożfl kach i wyciągnąć wnioski co do wpływu pH na ten wzrost. Na obydwu płytka) wykonać posiew tego samego materiału.

4.4. Oddychanie drobnoustrojów

Oddychanie jest procesem dysymilacji. U drobnoustrojów procesy oddychania przebiegają zarówno w warunkach tlenowych, jak i beztlenowych. Pod pojęciem oddychania rozumie się więc wszy stkie procesy biochemiczne, w wyniku których następuje rozpa substancji złożonych na proste z wydzieleniem wolnej energii. Roa różnią się dwa typowe rodzaje utleniania:

ul h‘n lunie całkowite, związane z wyzwoleniem całego

jtai.....Kii zawartej w utlenianym związku, dające w końcowym

il will lenek węgla i wodę;

, Utlenianie częściowe, prowadzące do wytwo-->11'iiuncji organicznych zawierających jeszcze pewien zasób

B

■umi/y typ utleniania nazywa się oddychaniem tleno-iW Ilingi typ - nazywa się fermentacją i jest beztlenowi utlenianiem cukrowców. Dwa poniższe równania obrazu-M»i lianie tlenowe (1) oraz fermentację (2).

. ,11, ,0, + 6 0₂ -» 6 C0₂ + 6 H₂0 + 2860 kJ (674 kcal)    (1)

i jl₁₍()₀ -► 2 C₂H₅OH + 2 C0₂ + 117 kJ (28 kcal)    (2)

Piiii oNy częściowego utleniania mogą zachodzić też w obecności in "> lównież nazywa się zwyczajowo „fermentacją” (np. fermen-i i miowa, p. rozdz. 6).

" ileżności od stosunku drobnoustrojów do tlenu atmosferycz-ł il /Jęli się je na trzy grupy:

Im-/.względne tlenowce (aeroby), które oddychają albo i u i ii j i} substrat częściowo, ale w warunkach tlenowych, w wyniku f,... powstają różne kwasy organiczne;

lir z względne beztlenowce (anaeroby), które oddycha-i i.iliniowo i dla których tlen jest szkodliwy;

względne beztlenowce, które w zasadzie oddychają liniowo, ale mogą również żyć w warunkach tlenowych. i|iuNÓb oddychania zależy od wyposażenia enzymatycznego ko-iU, Bakterie oddychają trzema wymienionymi wyżej sposoba-Drożdże mogą oddychać tlenowo i beztlenowo. Pleśnie są i inni Izmami wybitnie tlenowymi.

M uzwój poszczególnych grup drobnoustrojów na pożywkach mi-h .biologicznych przedstawiono na rysunku 35.

■ i,inile 43. Obserwacja wzrostu drobnoustrojów i określanie ich stosunku do tlenu

i.mluly: próbki z pożywką w słupku z posiewami zaszczepionymi metodą kłucia im okresie inkubacji.

|t 11. imianie badania. Obserwować wzrost w kolejnych probówkach i określić stosunek |mlmoustrojów do tlenu. Skorzystać ze schematu na rys. 35 i zanotować spost-!•* Irnila.

59