2525392717

338

PRZEGLĄD TELETECHNICZNY, 1938 R., ZESZYT 11.

LISTOPAD

MODERNIZACJA CENTRAL MIĘDZYMIASTOWYCH.

Inż. L. RYDZ.

Wstęp.

Istniejące w Polsce centrale międzymiastowe można podzielić na dwa zasadnicze typy, a mianowicie: takie, które posiadają specjalne stanowiska zgłoszeniowe i na takie, które tych stanowisk nie posiadają. W pierwszego typu centralach telefonistki zgłoszeniowe pośredniczą między abonentami, zamawiającymi rozmowy międzymiastowe, a telefonistkami liniowymi, które wykonywują właściwe połączenia międzymiastowe. W centralach międzymiastowych tego typu również połączenia tranzytowe są załatwiane zwykle przez dwie lub więcej telefonistki. Zatem centrale międzymiastowe ze stanowiskami zgłoszeniowymi pod względem pracy charakteryzują się tym, że każde połączenie międzymiastowe musi być wykonywane przez kilka telefonistek, wskutek czego przy takim systemie traci się bardzo na sprawności central międzymiastowych.

Centrale międzymiastowe bez specjalnych stanowisk zgłoszeniowych, o których będzie mowa w artykule niniejszym, są już od szeregu lat budowane u nas. Centrale te pozwalają szybciej wykonywać połączenia, gdyż są przystosowane do tego, że każda telefonistka przyjmująca zamówienie może je sama wykonać bez pomocy innych telefonistek.

Obecnie, na podstawie doświadczenia zdobytego przy budowie i eksploatacji central tego typu, zostały opracowane nowe warunki ramowe budowy central międzymiastowych. Warunki te w roku bieżącym zostały zatwierdzone przez Radę Teletechniczną, jako obowiązujące przy projektowaniu nowych central międzymiastowych w Polsce. W artykule niniejszym przedstawiony zostanie opis centrali międzymiastowej, wykonanej na podstawie nowych warunków ramowych.

A. Typ centrali międzymiastowej bez stanowisk zgłoszeniowych, przyjęty w Polsce.

Jak już we wstępie zaznaczyłem, przy opracowywaniu nowych warunków na centrale międzymiastowe kierowano się zasadą, aby każda zainteresowana telefonistka międzymiastowa mogła sama bez współudziału innych telefonistek wykonać żądane połączenie. Takie rozwiązanie centrali międzymiastowej pozwoli usprawnić ruch, a co zatem idzie pozwoli również osiągnąć większe korzyści eksploatacyjne.

Pierwszym zasadniczym posunięciem w nowych centralach międzymiastowych było skasowanie specjalnych stanowisk zgłoszeniowych, które, jak wiadomo, pośredniczyły między abonentami a telefonistkami liniowymi. W nowych centralach międzymiastowych, obwody zgłoszeniowe kończą się na stanowiskach roboczych, które jednocześnie wykonywują połączenia międzymiastowe. Stanowiska te nazywają się wyjściowymi (w skrócie SW). Do obowiązków stanowisk SW należy zatem, przyjmowanie i wykonywanie zamówień na rozmowy międzymiastowe.

Zamówienia na rozmowy międzymiastowe mogą być wykonywane przez te stanowiska ruchem szybkim lub też ruchem z oczekiwaniem. O poszczególnych sposobach wykonywania zamówień będzie mowa niżej.

Załatwianie połączeń międzymiastowych wchodzących do abonentów należy do innej kategorii telefonistek, obsługujących t. zw. stanowiska przyjściowe (SP). Stanowiska te wykonywują również połączenia tranzytowe, zarówno zwykłe jak i wzmacniane. Drugim zasadniczym rysem nowych cetral międzymiastowych jest: wyeliminowanie wszelkich stanowisk tranzytowych, bądź pośrednich, które były stosowane w bardzo wielu centralach międzymiastowych starego typu.

Oprócz tych dwóch rodzajów stanowisk, przewidziany jest w nowych centralach międzymiastowych jeszcze trzeci rodzaj stanowisk tzw. przekazowych (SPK), które są jakby stanowiskami pomocniczymi dla obu rodzajów stanowisk poprzednich. Na stanowiskach SPK załatwiane mogą być połączenia dwukierunkowe. Istnienie tych stanowisk usprawiedliwione jest tym, że nie zawsze ruch międzymiastowy, w sposób podany poprzednio, może być załatwiony przez stanowiska SW i SP. Może zdarzyć się, że w żądanym kierunku nie ma w chwili otrzymania zamówienia wolnego obwodu. Wówczas, jeżeli stan taki trwa długo, przypuszczalnie około 15 minut, telefonistki SW i SP przesyłają kartki zamówieniowe na stanowiska SPK, które załatwiają je we właściwej kolejności, niemożliwej oczywiście do utrzymania na stanowiskach SW i SP. Stanowisko SPK wykonywać będą również połączenia uciążliwe, przekazywane im przez poprzednie stanowiska. Do połączeń tych należą, jak wiadomo: rozmowy z przywołaniem do rozmównicy, rozmowy na określoną godzinę lub też rozmowy wychodzące wieloczłonowe, to zn.—załatwiane tranzytem przez jedną lub kilka central międzymiastowych.

Oprócz tych stanowisk roboczych, nowe centrale międzymiastowe mogą posiadać jeszcze stanowiska pomocnicze, jak np. informacyjne, nadzorcze itp. Stanowiskami tymi, jako wchodzącymi również często w skład starych central międzymiastowych, nie będziemy się bliżej zajmować.

Dla lepszego powiązania ze sobą poszczecól nych rodzajów stanowisk roboczych przewiduje się w większych centralach międzymiastowych, transportery pasowe, przy pomocy których przenosić się będzie niezałatwione kartki zamówieniowe ze stanowisk SW i SP na stanowiska przekazowe. Kartek niezałatwionych od ręki jest oczywiście w nowycłi centralach międzymiastowych niewiele, gdyż jak z poprzedniego wynika.