Teledetekcja i fotogrametria obszarów leśnych
ną podstawę (model ILRIS 36D), co umożliwia skanowanie np. wierzchołków wysokich drzew.
Innym przykładem bardzo udanych skanerów dalekiego zasięgu, często stosowanych w leśnictwie europejskim, są urządzenia firmy Riegl z serii LMS: 210ii, Z390i, Z420i oraz Z620 o maksymalnym zasięgu odpowiednio: 650, 400, 1000 oraz 2000 m. Ich dokładność wynosi 4-^15 mm/50 m przy kątach skanowania 360780°. W celu skanowania wysokich drzew czy budynków stosuje się uchylną konstrukcję (dlatego skanery te zalicza się do hybrydowych w klasyfikacji pola widzenia). Daleki zasięg wymaga stosunkowo niewysokich częstotliwości skanowania: 8000-^12 000 pkt/s. Skanery mają możliwość zintegrowania kamery, np. Nikon D300.
Niezmiernie obiecujący dla warunków drzewostanowych wydaje się skaner VZ-400 (Riegl), który rozwiązaniami technologicznymi przypomina skaner lotniczy, a to ze względu na możliwość digitalizacji całego przebiegu odbitej przez obiekty fali (FW), a nie tylko pierwszego lub ostatniego odbicia. Ma to ogromne znaczenie w zastosowaniach tego urządzenia przy skanowaniu drzewostanu z gęstym podszytem. Zasięg tego skanera to maksymalnie 500 m, a częstotliwość - 125 000 pkt/s. Urządzenie jako nieliczne ma wbudowany odbiornik GPS (typu L-l) oraz może być integrowane z aparatami cyfrowymi Nikon (np. D 700).
Inny skaner, LPM-321 firmy Riegl (ryc. 14.5.2.11), wyróżnia się maksymalnym zasięgiem aż 6000 m przy założeniu odpowiedniego albeda obiektów oraz warunków oświetleniowych i bardzo niskiej częstotliwości skanowania (9 Hz). Dokładność pomiaru (odległości) wynosi 2,5 cm, a maksymalna częstotliwość to 1000 pkt/s. Skaner wykorzystuje możliwość digitalizacji pełnej fali (FW), co zapewnia rejestrację l-j-3 odbić od obiektów (np. w drzewostanie). Praktyczne zastosowanie tego urządzenia w leśnictwie może dotyczyć precyzyjnych pomiarów granicy rolno-leśnej na długich odcinkach bądź też obrazowania form terenowych (np. skał) z dużej odległości. Testy przeprowadzone w Tatrach w 2009 r. dowiodły możliwości stosowania tego urządzenia w kartowaniu struktury drzewostanów przy górnej granicy lasu oraz obszarów lawinowych.
Klasyfikację skanerów TLS oprzeć też można na kryterium pola skanowania (FOV; skanery panoramiczne, hybrydowe oraz typu camera--like view), metody odchylania wiązki lasera (zwierciadła galwaniczne, rotujące eliptyczne lustra), częstotliwości pracy (od 9 do 960 kHz), rozdzielczości przestrzennej (liczby punktów pomiarowych uzyskanych w skanowanym polu operacyjnym), integracji z innymi urządzeniami (kamera cyfrowa, elektroniczna busola, GPS), zapisu danych (przenośne komputery, wewnętrzne HDD lub karty pamięci), zakresu spektralnego lasera (NIR 785 mm, Green 565 mm) czy też zasilania (akumulatory zewnętrzne lub zintegrowane z urządzeniem, agregaty prądotwórcze).
354