274844731

7

-    kierunek administracyjny,

-    szkoła uniwersolistyczna,

-    szkoła empiryczna,

-    „nowafała".

•    Nurt psychosocjologiczny skupia się na zjawiskach społecznych. Bada się w nim zachowanie różnych tak grup, jak i zachowania indywidualne w różnych sytuacjach organizacyjnych. Celem twórców tego nurtu jest poznanie praw rządzących ludzkim zachowaniem oraz rozwojem stosunków międzyludzkich. Początki tego nurtu sięgają badań empirycznych uniwersyteckiego zespołu pod kierunkiem Eltona Mayo. Człowiek postrzegany był jako człowiek społeczny. Rozwój tego nurtu zmienił ten stereotyp a człowiek opisywany to istota samo realizująca się. Człowiek jest aktywnym, nie biernym, uczestnikiem działań organizacyjnych i szuka sensu istnienia w podejmowanych działaniach. Nurt ten dzieli się na dwa kierunki.

Kierunek psychologiczny skupiający swoją uwagę na zjawiskach interpersonalnych. W nim powstały różne teorie motywacji, wyprowadzane z różnych koncepcji psychologicznych(behawioralnej, psychodynamicznej i poznawczej). Badania psychologów koncentrują się na pogodzeniu stałego dążenia człowieka do samodoskonalenia się z efektywnością działania organizacji. W kierunku tym podejmowane są również, między innymi, badania nad sposobem: przekazywania informacji, podejmowania decyzji, rozwiązywania konfliktów

przeprowadzania zmian w sferze interpersonalnej oddziaływania na podwładnych.

Drugi z kierunków wyodrębniony w tym nurcie to kierunek socjologiczny skupiający swoją uwagę na problemach interpersonalnych. Badania dotyczą przede wszystkim zachowań się małych grup roboczych. Właściwie układające się w nich stosunki podnoszą ich efektywność działania. Analizie poddawane są postawy, morale członków grupy, obowiązujące w nich nieformalne normy, grupowe sposoby rozwiązywania problemów, konflikty międzygrupowe, style kierowania.

•    Nurt systemowy wykorzystując do badań i opisu organizacji dorobek ogólnej teorii systemów i cybernetyki bada organizacje jako całość. Przedmiotem zainteresowania badaczy są nie tylko elementy systemu organizacyjnego, ale przede wszystkim różnego rodzaju powiązania pomiędzy nimi. Powiązania te obejmują także relacje organizacji ze swoim otoczeniem. Człowiek w tym nurcie jest człowiekiem racjonalnym. W nurcie tym wyróżnia się trzy kierunki różniące się zakresem oraz momentem powstania. Są nimi:

-    badania operacyjne, powstały najwcześniej bo w latach trzydziestych, choć praktycznie zostały zastosowane w d latach czterdziestych ubiegłego wieku. Wykorzystuje się w nich metody modelowania matematycznego, heurystycznego i symulacyjnego do podejmowania decyzji w sferze zarządzania [4].

-    kierunek systemowy posługuje się analizą systemową jako metodą rozwiązywania złożonych, słabo ustrukturalizowanych problemów organizacyjnych. System organizacyjny analizowany jest jako całość. Metody i techniki zarządzania powstałe w tym kierunku obejmują także całość systemu organizacyjnego.