2795179684

Protez}' szkieletowe

Ryc. 1. Urządzenie Nautilus.

etapie elektrolit wlewano do elektrolizera, następnie podgrzewano do osiągnięcia odpowiedniej temperatury. Przygotowane próbki umieszczano w elektrolizerze jako anodę. Jej potencjał mierzono względem elektrody ka-lomelowej, która znajdowała się jak najbliżej anody. Elektrody podłączano do zasilacza prądu stałego i rozpoczynano proces elektrolizy, podczas którego następowało anodowe roztwarzanie badanej próbki, a przy wyższych potencjałach anody wydzielał się tlen. Na katodzie grafitowej wydzielał się wodór. Elektrolizę prowadzono dla kolejnych wartości potencjału anody. Stwierdzono, że po około 5 minutach natężenie prądu stabilizowało się. Wartość tę przyjmowano jako prąd elektrolizy. Dla każdej próbki przeprowadzano w ten sposób pomiary zmieniając potencjał elektrody co 0,2 V w przedziale od 1,2 V do 7,0 V. Przebieg krzywych wskazywał wartości potencjału anody, powyżej których zachodziło elektropolerowanie.

W oparciu o otrzymane krzywe potencjo-statyczne wybrano wartość potencjału 12V i temperaturę 35°C, przy której przeprowadzano elektropolerowanie przez 12 minut (producenci elektrolitów zalecają polerowanie przez 5-15 minut, w temperaturze 20-40°C i przy natężeniu prądu 2-2,5 A).

Ryc. 2. Chropowatość powierzchni (Ra) polerowanych próbek ze stopu Bego w zależności od zastosowanego elektrolitu.

Analizę powierzchni próbek przeprowadzono za pomocą profilometru Alpha Step 200 firmy Tecnor w Instytucie Technik Elektronowych w Piasecznie, mikroskopu optycznego Nikon E995 w firmie Balton w Warszawie i SEM (Quanta 200 firmy FEI) na Politechnice Warszawskiej.

Wyniki

Uzyskane wyniki przedstawiono w tabeli 3. Były one podstawą do oceny porównawczej chropowatości powierzchni w zależności od zastosowanego elektrolitu (ryc. 2).

Na zdjęciach wykonanych przy pomocy mikroskopu optycznego (ryc. 3, 4) widoczne są istotne różnice w chropowatości powierzchni stopów w zależności od zastosowanego elektrolitu.

W analizie statystycznej wyników zastosowano nieparametryczny test ANOVA Friedmana ze współczynnikiem zgodności Kendalla. Na podstawie przeprowadzonej analizy stwierdzono (na poziomie istotności p<0,00007) statystycznie istotną różnicę między średnimi wartościami chropowatości powierzchni (Ra) próbek dla wszystkich zastosowanych elektrolitów (tab. IV).

PROTETYKA STOMATOLOGICZNA. 2014. LXIV. 5 357