2906543410

użytkowników (np. instytucji produkujących wydawnictwa abstraktowe, instytucji opracowujących bibliografie narodowe, bibliotek różnych typów), które byłyby obrazami cząstkowymi bazy ogólnej. W rzeczywistości informacje bibliograficzne nie są przechowywane w jednej centralnej bazie danych, lecz rozproszone w wielu bazach o specyficznym przeznaczeniu. Każda z tych baz posiada również swój ogólny model danych i modele użytkowników końcowych. Aby zapewnić wymianę informacji między instytucjami, które są właścicielami różnych zbiorów danych konieczne jest wypracowanie dodatkowego, kompromisowego modelu, uwzględniającego wspólne elementy opisu. Format staje się wtedy modelem pojęciowym abstrakcyjnej bazy danych, wspólnym dla uczestników wymiany informacji.

Z drugiej strony każda z rozpatrywanych -instytucji jest u-żytkownikiem systemu informatycznego, w którym bazy danych przechowywane są w pamięciach masowych w postaci niezależnej od używanych modeli pojęciowych. Rozwiązanie takie jest możliwe dzięki procedurom systemu zarządzania bazami danych, które pełnią funkcję pośrednika między modelami pojęciowymi a reprezentacją fizyczną danych. Biorąc pod uwagę fakt, że w każdym systemie przyjmuje się sposób reprezentowania danych, odpowiedni dla lokalnych warunków i potrzeb, łatwo zauważyć, że w celu umożliwienia wymiany informacji między systemami, trzeba poza modelem pojęciowym uzgodnić jednolity sposób zapisywania danych, wykorzystywany tylko w momencie ich przesyłania.

Ogólnie zatem format wymiany można traktować jako globalny (ujmujący logiczną i fizyczną strukturę, rekordu) model specyficznej bazy danych, pełniącej funkcję bufora między wymieniającymi informacje systemami. Nie powinno się go natomiast utożsamiać z modelem bazy danych jakiegokolwiek rzeczywistego systemu informacyj-

169