Struktura systemu powinna umożliwiać zbudowanie najpierw prototypu (czyli ogólnego szkieletu), uruchomienie i przetestowanie, a następnie dopiero wypełnianie go wiedzę.
Po wybraniu metody reprezentacji wiedzy i skonstruowaniu (lub wybraniu gotowego) jej kompilatora, inżynier wiedzy przystępuje do najbardziej pracochłonnego i czasochłonnego etapu, jakim jest odpowiednie wypełnienie bazy wiedzy. Nie jest to czynność czysto mechaniczna, bowiem reguły wchodzące w skład bazy muszę tworzyć określoną strukturę wnioskowania, w zależności od charakteru zagadnień do rozwiązania istnieje wiele różych sposobów konstruowania takich baz.
KONSTRUOWANIE BAZY WIEDZY
Twćrcy systemów ekspertowych z lat siedemdziesiątych budowali swe systemy od podstaw. Z biegiem lat nabywanie doświadczeń w tej dziedzinie spowodowało zmianę podejścia do tego zagadnienia. Obecnie wiele z nich buduje się w oparciu o uniwersalne meta-systemy. Zadaniem autora konkretnego systemu ekspertowego jest w tym przypadku pozyskanie wiedzy od ekspertów z danej dziedziny i skonstruowanie bazy wiedzy o strukturze odpowiadającej właściwościom tej dziedziny. Ze względu na uniwersalne własności reguł produkcji najliczniejszą grupę stanowią systemy oparte na tej metodzie reprezentacji wiedzy.
Pozyskiwanie wiedzy od eksperta jest zadaniem bardzo trudnym. Dosyć często nie potrafi on ująć jej w. sposób strukturalny ani uzasadnić formalnie decyzji podjętej w sposób rutynowy. Dlatego projektant systemu powinien sam poznać choćby pobieżnie tę dziedzinę, aby tym łatwiej zrozumieć intencje eksperta, a następnie przekodować wiedzę pozyskaną od niego na odpowiednie struktury bazy
66