58
Klasa Secalietea (zbiorowiska chwastów upraw zbożowych)
Cały analizowany teren leży w zasięgu zbiorowiska Consolido-Brometum. Niepublikowane badania Z. Wójcik wykazały, że w okolicach jeziora Wigry zespół Consolido-Brometum zróżnicowany jest — w zależności od żyzności i wilgotności podłoża — na trzy dobrze wyodrębnione formy: nawiązujące do Scleranlhetum annui, nawiązującą do Papaveretum argemones i typową. Forma typowa dominuje w północnej części terenu oraz w okolicy wsi Bryzgiel. Występuje na glebach wytworzonych z piasków oraz glin moren czołowych i dennych, pagórach kemowych oraz na piaskach i iłach zastoiskowych. Formę nawiązującą do Papaveretum spotyka się głównie na piaskach sandrowych. Na najuboższych siedliskach piaszczystych jej miejsce zajmuje forma zbliżona do Scleranlhetum.
Klasa Epilohietea (zbiorowiska porębowe)
W związku z planową gospodarką leśną i prowadzeniem zrębów zupełnych zbiorowiska porębowe są szeroko rozpowszechnione. Na uboższych siedliskach, głównie piaskach sandrowych, w cyklu sukcesyjnym pojawia się najpierw zbiorowisko Epilobio-Senecionetum. które zastąpione zostaje przez Ruho--Salicetum. Między tymi zbiorowiskami występuje wiele ogniw pośrednich (dominujących zresztą powierzchniowo), które klasyfikowano jako zbiorowiska przejściowe do Rubo-Salicetum. Na siedliskach żyźniejszych poręby nie są częste. Pierwsze stadia ich zarastania tworzą zbiorowiska o składzie nieustabilizowanym, wyraźnie jednak należące do związku Fragarion. W trakcie sukcesji są one zastępowane przez zgrupowanie jeżyn, a następnie upodobniają się do poręb typu Rubo-Salicetum.
Klasa Plantaginetea (zbiorowiska miejsc wydeptywanych)
Najczęściej spotykanym zbiorowiskiem miejsc wydeptywanych jest Lolio--Plantaginetum. Występuje ono na znacznej części podwórek i dróg polnych, głównie na żyźniejszych siedliskach, gliniastych. Spotyka się je także na drogach i ścieżkach prowadzących przez lasy grądowe, z tym że w takich lasach (a także w Circaeo-Alnetum i borach mieszanych) występuje jeszcze drugie zbiorowisko wydepczyskowe, Prunello-Plantaginetum, zajmujące jednak nieduże powierzchnie. Oba te zbiorowiska należą do związku Polygonion avicularis.
Ze związku Agropyro-Rumicion crispi można spotkać dwa zbiorowiska. Blysmo-Juncetum występuje na wąskich ścieżkach prowadzących przez torfowiska niskie, zwykle w niewielkiej odległości od jeziora, oraz na większych powierzchniach na silnie-wydeptywanych miejscach wilgotnych. Drugi zespół Rumici-Alopecuretum napotkano tylko raz, na utworach mułowo-torfowych w okolicy jeziora Okrągłe.
Klasa Artemisietea (nitrofilne zbiorowiska wysokich bylin)
Najczęściej można spotkać zespół Echio-Melilotetum. Występuje on na wielu miedzach i płaskich dnach wykopów w glebie piaszczysto-żwirowej oraz na starych odłogach, gdzie tworzy formy najlepiej wykształcone. W podobnych