63
Drugi zespół tej klasy, Ledo-Sphagnetum, występuje wyłącznie na południe od Zatoki Krzyżańskiej, na stosunkowo dużej powierzchni.
Klasa Nardo-Callunetea (ubogie łąki i wrzosowiska)
Powierzchnie z dużym udziałem gatunków charakterystycznych dla rzędu Nardetalia spotyka się dość często, natomiast płaty o wyraźnej dominacji tych gatunków są na omawianym terenie zjawiskiem wyjątkowym.
Na ubogich, kwaśnych i suchych glebach wytworzonych z piasków luźnych pochodzenia sandrowego, zwłaszcza przy drogach, na zrębach i w lukach drzewostanowych, występuje Arctostaphylo-Callunetum. Jego obecność stwierdzono w kilku miejscach w okolicach wsi Czerwony Krzyż.
Klasa Trifolio-Geranietea (ciepłolubne zbiorowiska okrajkowe)
Na ciepłych i nasłonecznionych obrzeżach niektórych płatów borów mieszanych spotyka się okrajki należące niewątpliwie do związku Geranion sanguinei, ale nie dające się utożsamić z żadnym ze znanych zespołów. Być może jest to związane z położeniem Wigier na skraju zasięgu tych zbiorowisk, związanych zasadniczo z siedliskiem świetlistych dąbrów, które na tym terenie nie występują. Zbiorowiska takie nie są rozpowszechnione, niemniej jednak napotkano je w okolicach wsi Cimochowizna. Dokładniejsze określenie przynależności syntaksonomicznej tych zbiorowisk wymaga jeszcze dalszych badań.
Drugie zbiorowisko tej klasy, Trifolio-Agrimonietum, występuje powszechnie na okrajkach lasów dębowo-grabowych i monokultur sosnowych na żyznych siedliskach. Zbiorowisko to nawiązuje florystycznie do łąk z rzędu Arrhenatheretalia, z którymi pozostaje w kontakcie przestrzennym.
Klasa Rhamno-Pruneiea (zbiorowiska zaroślowe — czyżnie)
Zarośla z rzędu Prunecalia występują rzadko i nie dają się utożsamić z żadnym ze znanych zespołów. Występują na małych powierzchniach w otulinie suchych lasów dębowo-grabowych, czasami na małych zapuszczonych porębach, a najczęściej na miedzach i przy drogach. Gatunkiem budującym te zbiorowisko jest Prunus domestica, a towarzyszą jej różne gatunki róż i jeżyn oraz Sorbus aucuparia, Acer platanoides, Evonymus verrucosa i Sambucus nigra.
Klasa Alnetea glutinosae (olsy i zarośla wierzbowo-olszowe)
Na analizowanym terenie lasy olszowe są bardzo rozpowszechnione. Występują pospolicie na skrzydłach doliny Czarnej Hańczy oraz nad brzegami jezior.
W niniejszym opracowaniu wszystkie olsy zaliczono do jednego zespołu, Carici elongatae-Alnetum, chociaż wykazują pewne zróżnicowanie florystyczne, strukturalne i żyznościowe. Postaci uboższe, odpowiadające w podziale Solińskiej-Górnickiej (niepublikowane, cyt. za W. Matuszkiewiczem 1981) zespołowi Sphagno squarrosi-Alnetum, występują najczęściej w kompleksie z borami bagiennymi, torfowiskami przejściowymi i wysokimi oraz świerczy-