6
wysiłkowych, wykonywanych przez dłuższy okres czasu bez narastania stężenia mleczanu we krwi. Obciążenia progowe uznaje się za skuteczny bodziec treningowy wzmagający wytrzymałoś wystarczający do osiągnięcia w procesie
treningowym odpowiedniej adaptacji do wysiłku tak komórek mięśniowych, jak i układu sercowo-oddechowego. C Kinder mann i wsp Skinner i McLellan Natomiast obciążenia
wysiłkowe o mniejszej tensywnoś , którym towarzyszy wzrost stężenia mleczanu we krwi do 2 mmol , określane wg tych samych autorów m nem progu aerobowego, można uważać za optymalne w prowadzeniu treningu rehabilitacyjnego u osób n wytrenowanych oraz w prowadzeniu treningu regeneracyjnego u sportowców, jako czynnik utrzymujący wysoki stan wytrenowania organizmu pod względem wytrzymałościowym oraz wspomagający szybsze usuwanie mleczanu z krwi podczas tzw. aktywnego wypoczynku cLellan i Skinne 82
Inną ważną zaletą oznaczania progu anaerobowego u sportowców jest przydatność pomiaru tego wskaźnika w ocenie efektywności treningu wytrzymałościowego. Jak wykazały wyniki licznych badań, próg anaerobowy wzrasta istotnie w odpowiedzi na bodźce treningowe typu wytrzymałościowego stosowane w okresie od kilku do kilkudziesięciu tygodn u ludzi wytrenowanych i niewytrenowanych i wsp. 1979, Denis i
wsp. 1982, 1984, Ready i uinney 1982, Yosh i wsp. 1982,
Tanaka i wsp. 1986 . Natomiast po kilku tygodniach od zaprzestania treningu stwierdzono istotne obniżenie progu anaerobowego Ready i Quinney 1982
A zatem implikacje praktyczne progu anaerobowego jako wskaźnika poziomu wytrenowania wytrzymałości, przydatnego tak w ocenie skuteczności treningu wytrzymałościowego, jak i w sterowaniu treningiem poprzez dobór optymalnych obciążeń