2906543947

7

wysiłkowych stosowanych w różnych okresach cyklu treningowego, w sporcie i w medycynie klinicznej zostały powszechnie zaakceptowane. Sam mechanizm zjawiska akumulacji mleczanu we krwi podczas progresywnego wysiłku fizycznego nie jest jednak jeszcze wyjaśniony i utrzymuje się nadal w centrum zainteresowania wielu badaczy.

.3 Mechanizm zmian leżących u podłoża koncepcji progu anaerobowego - hipotezy

W myśl koncepcji    Wassermanna    19    i Davisa 19    przy

pewnym submaksymalnym obciążeniu wysiłkowym produkcja energii w toku przemian tlenowych uzupełniana jest przez procesy anaerobowe, w wyniku lokalnego niedoboru tlenu w pracujących mięśniach szkieletowych Z kolei wzrost stężenia mleczanu we krwi interpretowano    jako bezpośredni wskaźnik    tempa

metabolizmu anaerobowego w komórkach mięśniowych.

Początkowo zainteresowanie badaczy skupiało się głównie na zjawisku akumulacji mleczanu we krwi podczas progresywnego wysiłku fizycznego,    tym niemniej    już    we wczesnych    latach

siedemdziesiątych, wraz z rozwojem nowoczesnych technik badawczych    pojawiły się wyniki badań nad wysiłkowym

metabolizmem mleczanu w mięśniach pracujących. W 1971 roku Karlsson wykazał w    swoich badaniach,    że u ludzi stężenie

mleczanu w mięśniach jest zawsze wyższe niż we krwi, tak w spoczynku, jak i    natychmiast    po    zakończeniu    wysiłku

submaksymalnego o intensywności 75%    i wysiłku

maksymalnego. W rok później Knuttgen i Saltin    1972

opublikowali wyniki badań nad porównaniem stężenia mleczanu w mięśniach i we krwi podczas różnych obciążeń submaksymalnych. W przeciwieństwie do wyników badań Karlssona stwierdzili on