2906544050

56

zaangażowanych aktywnie w wysiłku dynamicznym tj. m. prostego uda i płaszczkowatego łydki, lecz także dla nie pracującego m. czołowego C odpowiednio r = 0.85, 0.89 i 0.93; P < 0.001}.

W oparciu o stwierdzony nieliniowy przebieg krzywych EMG podczas progresywnego wysiłku oznaczono próg anaerobowy EMG-AT!) dla poszczególnych grup mięśniowych Tab. 10, ryc. 12 i 13 EMG-AT wytyczano indywidualnie u każdego z badanych jako progowe obciążenie wys kowe i odpowiadające mu minutowe pobieranie tlenu, przy którym pojawia się nieliniowy wzrost rms-EMG dla danego mięśnia.

W obrębie obu badanych grup ET i ST!) nie stwierdzono istotnych różnic pomiędzy odpowiednimi progami wytyczonymi dla różnych grup mięśniowych na podstawie zmian w EMG. W grupie ET progowe obciążenie wysiłkowe odpowiadające EMG-AT dla mięśnia prostego uda, płaszczkowatego łydki i dwugłowego uda wynosiło odpowiednio 74.4,    61.4 oraz 73.3 W0 max. W grupie ST próg

EMG-AT dla mięśnia prostego uda, płaszczkowatego łydki i czołowego wykryto w porównywalnym zakresie obciążeń wysiłkowych t j.    70.0,    59.4, oraz 57.1    Tym niemniej

można podkreślić tendencję do wyższych wartości progowych u zawodników trenujących wytrzymałościowo grupa ET chociaż istotną statystycznie różnicę między obu grupami stwierdzono jedynie dla mięśnia prostego uda Tab. 10 .