2910489933

356

KRONIKA

roztoczą opiekę nad słuchaczami w czasie trwania kursów i po ich zakończeniu. Kursy korespondencyjne będąc jedną z form szkolenia winny być rozpatrywane z punktu widzenia jedności organicznej teorii i praktyki.

Koleżanki i Koledzy z doświadczeń swej pracy wyciągnęli już zapewne wnioski, jakie są braki w szkoleniu dotychczas prowadzonym, jakie wiadomości bywały pominięte albo nie były dostatecznie pogłębione, jakie problemy stawiane przez życie bibliotekom i archiwom nie były teoretycznie rozwiązane. Oczekujemy, że podzielą się Koledzy z nami obserwacjami co do absolwentów rozmaitych typów kursów i udzielą swych spostrzeżeń, jakie kursy przygotowywały absolwentów, najlepiej dostosowanych do praktyki bibliotek. Obserwowanie trudności, na jakie napotykamy w pracy bibliotecznej czy archiwalnej, wyciąganie wniosków z doświadczeń naszej pracy powinno doprowadzić do wyjaśnienia, w czym lkwi źródło tych braków.

W wielu wypadkach okaże się, że trudność praktycznego rozwiązania jakiegoś zagadnienia tkwi w tym, że nie mamy prac naukowych, które by dały wyczerpujące rozwiązanie teoretyczne tego problemu. W innym wypadku okaże się, że pozornie naukowe prace oparte były na błędnych zasadach. Praktyka i doświadczenie wskażą kierunek, w jakim iść powinny prace teoretyczne. Z tych założeń wychodząc, Zarząd Gł. ZB i AP chciałby uwzględnić przy planie szkolenia jak najszerzej wielostronne doświadczenia terenu.

Na pierwszy plan wysuwamy kursy korespondencyjne ze względu na możliwość uwzględnienia szerokich mas, a w niedługim czasie omawiać będziemy inne formy szkolenia. Zarząd Główny Związku Bibliotekarzy i Archiwistów Polskich przywiązując wielką wagę do zagadnienia szkolenia zalecił opracowanie tego zagadnienia Kierownikowi referatu szkolenia zawodowego przy ścisłej współpracy z Kierownikami referatów: archiwalnego, b-k naukowych, b-k szkolnych, b-k powszechnych i „Życia Kół".

Referat bibliotek naukowych pracuje nad zagadnieniem akcji samokształceniowej w Kołach, wiążąc je ściśle z zagadnieniem prac naukowych. Stojąc bowiem na stanowisku jedności teorii i praktyki widzimy ścisłą zależność między planem prac badawczych, które winny być podjęte, a zagadnieniami, które są poruszane albo powinny być poruszane na zebraniach naukowych w Kołach. Właściwie bowiem postawiona praca Kół powinna wysunąć jako tematy do rozważań na swych zebraniach naukowych te problemy, które praktyka biblioteczna czy archiwalna stawia jako wnioski do rozważań teoretycznych.

Wydaje się słuszne stosowanie między innymi np. takich metod pracy w Kołach: przedstawiciele Koła referują Zarządowi Koła zagadnienia