2705149581

(3 osoby dorosłe) chorych przebywało od 6—8 tygodni i 14,8% (4 osoby dorosłe) przebywało na leczeniu ponad 8 tygodni.

OMÓWIENIE

Trudności w postępowaniu klinicznym w MZOM są ściśle związane z trudnościami diagnostycznymi, tym bardziej iż izolacja zarazka z płynu mózgowo-rdzeniowego wypada dodatnio w stosunkowo małym tylko odsetku przypadków. W wielu przypadkach, chorzy są zbyt późno hospitalizowani, a skuteczne leczenie celowane albo jest zbyt późno rozpoczęte, albo nie jest stosowane w ogóle (3, 9, 10). Olbrzymie znaczenie ma to szczególnie w tzw. postaciach piorunujących, które są najtrudniejsze w leczeniu, a o życiu chorego decydują godziny (3, 8, 10). Dlatego tak ważkim problemem jest udoskonalenie metod diagnostycznych, szczególnie na terenie szpitali powiatowych, udoskonalenie metod postępowania terapeutycznego oraz rzucenie nowego światła na postępowanie patogenetyczne, szczególnie w przypadkach przebiegających z objawami niewydolności kory nadnerczy.

WNIOSKI

W oparciu o przeprowadzoną analizę spostrzeganych przypadków RZOM o etiologii me-nigokokowej można sformułować następujące wnioski:

1.    W analizowanym materiale chorych stwierdzono, że u części chorych przebieg kliniczny był bezgorączkowy, ze stosunkowo niską pleocytozą, a śmiertelność wynosiła 6,9%.

2.    Stwierdzono stosunkowo niski odsetek dodatnich posiewów płynu mózgowo-rdzeniowego, przede wszystkim u chorych leczonych uprzednio chemioterapeutykami.

3.    Niedoskonałość metod diagnostycznych jest przyczyną opóźnionej hospitalizacji chorych oraz zbyt późnego rozpoczęcia skutecznego leczenia celowanego.

4.    Wykazano, że większość badanych szczepów meningokoka była oporna na penicylinę, streptomycynę, erytromycynę i aureomycy-nę.

5.    Wczesne zastosowanie celowanej antybioty-koterapii w skojarzeniu z kortykoidami ma w wielu przypadkach decydujące znaczenie o wyleczeniu chorego.

H. EwMHa: HEKOTOPblE 3riMflEMMOJIOrMHECKME, KJIMHMHECKHE M TEPAUEBTMHECKME ACIIE-KTbl MEHMHrOKOKKOBOrO BOCFIAJIEHMH CnMHH0M03r0BbIX OBOJIOHEK

ripoaHajiM3wpoBaHa uacTOTa noHBJieiwH Meiiwuro-KOKKOBOM 3TM0JI0rMM y 115 60JIbHbIX, jieneHHbix no noBOfly rHOMHoro Bocnajienwn cnnHH0M03r0Bbix oGojio-neK. ripn aHajiM3e yuTeHbi Tosce HeKOTopbie ann^e-MMOJioniHecKne n KJiHHMHecKwe acneKTbi, SaKTepnojio-rnnecKne n TepaneBTHHecKne. SHuecfrajioMwejiMT Me-HMiiroKOKKOBoro npowcxo>KAeHnH 6biJi oSHapyraeH y 29 6ojibHbix (25,2%), cMepTb HacTynnjia y 2 6oJib-Hbix (6,9°/o). y nacTM 6o;ibHbix KJiHHwuecKoe TeneHwe

Gbuio 6e3 noBbimeHwa TeMnepaTypbi Tejia c othoch-TejibHO HH3KMM njieomiT030M. OGMeneH OTHOCHTeJib-ho HH3KMM npoueHT nojio?KHTejibHbix noceBOB cnHH-noM03roBon jkhakoctu, a npejKae Bcero y 6ojibHbix npeABapwTeJibHo jieHeiiHbix XHMnoTepaneBTMHecKHMn npenapaTaMM. Bojimumiictbo HCCJieflOBaHHbix uiTaMMOB MeHnuroKOKKa 6biJin ycTotfunBbi k neHnuwjuiHHy, CTpenTOMnunny, apHTpoMiminiy u aypeOMHUHHy.

PIŚMIENNICTWO

1.    Beal, L. R., Ustach, T. J., Forker, A. D.: Menin-gococcemia without meningitis presenting as cardiac tamponade. Amer. J. Med. 1971, 51, 659.

2.    Jeżyna, C., Wyrzykowski, JNiektóre aspekty epidemiologiczno-kliniczne ropnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. Mater. Nauk. VI Zjazdu PTE i LChZ, Szczecin, 1972, 315.

3.    Leszczyńska ja, E. W., Martynienko, I. N., Leon-tiewa, I. J.: Klinika meningokowej infekcji. Ż. Mikro-biol. Epidemiol. Immunobiol., 1973, 7, 37.

4.    Levin, J._f Cluff, L. E Endotoxemia and adre-nal hemorrhage. A mechanism for the Waterhouse--Friderichsen syndrome. J. Exp. Med., 1965, 121, 247.

5.    Lukash, W. M.: Massive pericardial effusion due to meningococcic pericarditis. JAMA 1963, 185, 598.

6.    Marget, W.: Behandlungsrichtlinien der eitrigen Meningitis. Dtsch. Med. Wschr., 1965, 44, 1960.

7.    Penny, J. L., Grace, W. J., Kennedy, R. J.: Meningococcic pericarditis A case report and review of the literaturę. Amer. J. Cardiol, 1966, 18, 281.

8.    Rapin, M., Lissac, J., Augustin, P.: Les menin-gites purulentes de 1’adulte. Revue de 112 cas obser-ves de 1947 a 1962. Buli. Mem. Soc. Med. Hop. Paris,

1964,    115, 223.

9.    Schmuziger, P., Wegmann, T.: Die eitrige Menin-gitis-Therapie und Prognose. Schweiz. Med. Wschr.,

1965,    5, 149.

10.    Sznajder, T., Tomasik, W.: Trudności w postępowaniu klinicznym w ropnych zapaleniach opon mózgowo-rdzeniowych. Mater. Nauk. V Zjazdu PTE i LChZ Łódź, 1969, 417.

Adres: 15-540 Białystok-Dojlidy, ul. Żurawia 14, Klinika Chorób Zakaźnych AM Zakwalifikowano do druku: 20. XII. 1973

592

PRZEGLĄD LEKARSKI 1975 32 Nr 7