160
27-28 marca 2006 r. odbyła się w Gdańsku konferencja naukowa „Człowiek i Nowe Media” (trzecia edycja) zorganizowana przez Studenckie Międzywydziałowe Koło Naukowe Człowiek@NoweMedia, działające przy Instytucie Pedagogiki Uniwersytetu Gdańskiego. Do udziału w konferencji zaproszeni zostali badacze i eksperci podej-mujący w swojej pracy problematykę nowych mediów z perspektywy filozoficznej, socjologicznej, psychologicznej i kulturo-znawczej: prof. Wiesław Godzić, prof. Kazimierz Krzysztofek, prof. Marek Adamiec, prof. Tomasz Szkudlarek, red. Edwin Ben-dyk, dr Marcin Sieńko, dr Jakub Zajdel. Trzonem konferencji były jednak wystąpienia doktorantów i studentów - istotny głos młodego środowiska akademickiego w dyskusji na temat znaczenia nowych mediów dla procesów globalizacji.
Referaty dotyczyły następujących zagadnień: multimedia i hipennedia w edukacji, patologie w mediach, media a biznes, kultura popularna a media, psychologiczne i socjologiczne aspekty funkcjonowania nowych mediów, literatura i sztuka w Internecie, oblicza filmu, nowe media - nowy odbiorca, wizualizacja, mediatyzacja życia. Obrady podzielone zostały na siedem paneli: Media pod lupą, Cyberreligia, O ciele i płci medialnie, Interfejs sztuki i kultury, Ped@gogika z „małpą”, (De)wirtualizacja relacji, Internet w polityce i biznesie. W ich ramach przedstawiono ponad trzydzieści referatów.
Tematyka konferencji skłaniała do refleksji nie tylko nad znaczeniem nowych mediów w życiu człowieka, ale nad samym pojęciem nowe media. Choć termin ten od dawna funkcjonuje w literaturze, jego definicja jest nieostra i co więcej - zmienia się wraz z upływem czasu i rozwojem technologii. Zasadne wydaje się więc konsekwentne stawianie pytania: czy nowe media wciąż są nowe? Czy nowe wczoraj wciąż jest nowe dzisiaj? Czy telewizja nadal jest nowym medium, to kwestia dyskusyjna, istnieją jednak pewne granice stosowania pojęcia nowe media. W moim przekonaniu w XXI w. nie należy tym pojęciem obejmować prasy, ani masowej, ani specjalistycznej. Organizatorzy konferencji potraktowali jednak nowe media bardzo szeroko, włączając do programu wystąpień również analizy mediów tradycyjnych.
I tak Wojciech Jakubiec („Jak daleko można pójść publikując w Chinach? Studium przypadku”) mówił o ingerencji cenzury na przykładzie konkretnej publikacji książkowej. W wystąpieniu nie było jednak słowa o możliwościach mediów elektronicznych, próby porównania publikacji drukowanych i internetowych czy wreszcie o samej cenzurze Internetu w Chinach. Łukasz Bartosik (Good news - duli news, bad news - front page story, czyli obraz rzeczywistości na pierwszej stronie Faktu) przedstawił wyniki przeprowadzonej analizy zawartości pierwszych stron Faktu, który -zdaniem autora - z uwagi na czołowe miejsce w rankingach sprzedaży ma potencjalnie największą siłę oddziaływania. Tutaj również zabrakło kontekstu nowych mediów. Bo czy masowość i konwencja tabloidu rodem z XIX w. posiadają jeszcze atrybut nowości]
W entuzjastycznie przyjętym wystąpieniu „E-wangelizować czy ekskomuni-kować? Nowe media w Kościele - między teorią a praktyką, szanse i zagrożenia” Przemysław Cichosz zastanawiał się nad stosunkiem Kościoła katolickiego do nowych mediów przez pryzmat watykańskich dokumentów dotyczących mediów, dziennikarzy i społeczeństwa informacyjnego. W celu zobrazowania znaczenia nowych mediów dla Kościoła autor zaproponował metaforę „krawędzi płaszcza Jezusa”, co oznacza, że media masowe są jedynie środkiem ewangelizacji, a nie celem samym w sobie. Wystąpienie zakończył słowami modlitwy: „Spraw, Panie, żeby anteny i dzwonnice potrafiły ze sobą rozmawiać”.
Sporo emocji wywołała dyskusja o problematyce genderowej w reklamie. Dorota Janiszewska („Dyskryminacja kobiet w reklamie”) mówiła o zafałszowanym obrazie kobiet na przykładzie stereotypów Matki--Polki i Wyemancypowanego Wampa. Z kolei Samuel J. Nowak („Reklama. Ciało, znak i gender”) przeciwstawiał się jednostronnemu, ocierającemu się o feminizm po-