58488 SAM@27

Media, nowe media, definicja medium I 79

Widać więc, że prasa i e-prasa to nie są zbiory rozłączne, ani formalnie, ani tym bardziej w praktyce. Wskazują na to także strategie biznesowe wydawców przekształcających swoje firmy w multimedialne agencje prasowe (por. Cardoso, 2008), które realizują strategię „produkcji na wszystkie azymuty”, czyli wytwarzają treści na różne platformy: prasa, radio, telewizja, internet, telefony komórkowe, konsole do gier itp. Osiąga się to m.in. przez łączenie redakcji „gazety” z redakcją „internetową” i tworzenie konwergentnych newsroomów multimedialnych.

Wszystkie wymienione wyżej cechy prasy tradycyjnej charakteryzują również e-prasę, choć oczywiście w tym drugim przypadku zupełnie inaczej może wyglądać częstotliwość publikacji (możliwość nieustannego aktualizowania e-gazety); zasięg terytorialny (potencjalnie nieograniczony w internecie; możliwość łatwego tworzenia dodatków lokalnych czy specjalistycznych); objętość (potencjalnie nieograniczona w internecie) (Migaczewska, 2006). Są to jednak różnice ilościowe, a nie jakościowe.

Inaczej wygląda rzecz z funkcjonalnościami e-gazet, wykorzystującymi możliwości technologiczne internetu. Za charakterystyczne cechy dziennikarstwa internetowego uznaje się hipertekstualność, multimedialność i interaktywność (Deuze, 2003).

Wśród multimedialnych sposobów wzbogacania publikacji prasowej w inter-necie można wymienić fotografie i galerie zdjęć; informacje dźwiękowe; klipy wideo; elementy bazy danych, w tym linki w tekście, odsyłające do materiałów archiwalnych bądź źródłowych, potwierdzających tezy zawarte w treści oraz pozwalających na uzyskanie szerszego kontekstu dla opisywanych wydarzeń; stale aktualizowane serwisy informacyjne towarzyszące treści „gazetowej” i uzupełniający je o wiedzę o bieżących wydarzeniach.

Innym kluczowym dodatkiem do gazety przeniesionej do internetu są oczywiście formy komunikacji interaktywnej, w tym możliwość nawiązania kontaktu mailowego z dziennikarzem; forum dyskusyjne bądź komentarzowe; czat oraz sondaże i ankiety internetowe, wreszcie otwarcie publikacji na user-generated content: dziennikarstwo obywatelskie i inne treści nadsyłane przez użytkowników (Olszański, 2006).

Te cechy e-gazet rzeczywiście oznaczają zmianę jakościową w stosunku do gazety tradycyjnej. E-gazeta zasadniczo różniłaby się jakościowo od gazety drukowanej, i pełni wykorzystywała możliwości przełamania alokucyjnego paradygmatu ikowania masowego i wykorzystywała interaktywność oraz hiperłącza, by ) strony zapewnić dialogiczny charakter relacji z użytkownikami, z drugiej zaś pic e-gazetę we wrota do znacznie szerszej i bogatszej informacji (poprzez umoż-edostępu do baz danych i innych źródeł informacji (por. Wunsch-Yincent,