SAM@25

Media, nowe media, definicja medium I 77

Zapewne uważając, że to wszystko nie jest jeszcze dostatecznie konkretne, by uchwycić co rozumie się przez pojęcie „audiowizualna usługa medialna", twórcy dyrektywy dodali definicję pojęcia „audycja”: „ciąg ruchomych obrazów z dźwiękiem lub bez niego, stanowiący odrębną całość w układzie lub katalogu audycji przygotowanym przez dostawcę usług medialnych i mający formę i treść porównywalną z formą i treścią rozpowszechniania telewizyjnego. Przykładami audycji są: filmy pełnometrażowe, transmisje wydarzeń sportowych, seriale komediowe, filmy dokumentalne, audycje dla dzieci oraz filmy i seriale telewizyjne. Sformułowanie „forma i treść porównywalna z formą i treścią rozpowszechniania telewizyjnego" wychodzi naprzeciw pytaniom wszystkich, którzy, jak cytowani wyżej Lister i in. (2009), pytają o to, czym dzisiaj jest telewizja. Jednocześnie rodzi liczne problemy regulacyjne, jako że ocena co jest, a co nie jest porównywalne z tradycyjną telewizją z natury rzeczy może mieć charakter uznaniowy i tym samym budzić kontrowersje.

Daje to wyobrażenie o stopniu trudności, które trzeba będzie pokonać, gdy po zakończeniu procesu konwergencji trzeba będzie zdefiniować terminy: prasa, film, książka, itp. Za sprawą dematerializacji treści komunikowania nie można odwołać się do materialnej formy tych mediów, jak to się dzieje w starych definicjach. We Francji dla celów podatkowych książkę zdefiniowano jako „medium drukowane służące rozpowszechnianiu idei” (Fouche, Mongin, Padis, 2010) i jest to jedyna definicja oficjalnie stosowana. Także Instytut Statystyki UNESCO książkę definiuje jako „Nieperiodyczną publikację drukowaną zawierającą co najmniej 49 stron - nie licząc okładek - opublikowaną w danym kraju i udostępnioną publiczności”. To też jest definicja o walorze przede wszystkim historycznym.

Cóż więc pozostaje? Treść i forma oraz inne cechy gatunkowe przekazów charakterystycznych dla danego medium. Oznacza to zapewne, że dla każdego z mediów i osobna trzeba będzie tworzyć podobny jak w przypadku „audiowizualnej usługi medialnej" katalog cech pozwalających zakwalifikować dany przekaz masowy jako konkretne medium.

Prasa i e-prasa: zbiory rozłączne czy kontinuum?

Podejmijmy wstępną próbę zdefiniowania pojęcia „prasa”. W tym celu trzeba odpo-wiedzieć na dwa podstawowe pytania:

t Czy istnieją podstawowe różnice jakościowe, które sprawiają, że tradycyjna definicja prasy nie ma zastosowania do e-prasy czy e-gazety?