BARTOSZ Z WISSEMBURGA. 57
czy w podróżach króla po kraju. Właśnie pod koniec r. 1386 wybierał się król Władysław na apostolską wyprawę na Litwę. Pan Bartosz, „wojewoda poznański” 1 jechał w orszaku królewskim wraz z innymi dygnitarzami korony. Dnia 20 lutego 1387 r. podpisał jako świadek akt królewski nadający Litwinom nowonawróconym swobody i prawa2, a w dwa dni później pismo króla wystosowane przeciw stawiającym opór nowej wierze i nowemu porządkowi rzeczy 3. Król zabawił na Litwie aż do lipca, a Bartosz pewnie towarzyszył mu przez cały ciąg jego podróży. Raz jednak był zmuszonym wyjechać z Litwy w swej prywatnej sprawie, i to aż do Wrocławia, gdzieś w ostatnich dniach stycznia 1387 r.
Sprawa wrocławska jest ważną nietylko dla biografii Bartosza, ale także i z innego względu. Wrocławianie złożyli na Wi-
T
szemburga t. zw. „Fehmgericht,” a ten jest pierwszym śladem, który nas upewnia, iż tego rodzaju sądy już w XIV w. były na Szląsku zaprowadzone4. Nie wiedzieć czy wezwany, czy może z własnej woli, chcąc okazać, iż się nie obawia ni sądu, ni wyroku, stanął pan Bartosz przed sądem wrocławskim, w skład którego wchodzili biskup Wacław, książę Ludwig, Przemysław i Ziemowit Cieszyński, Ruprecht i Wacław ks. Lignicy, Przemko Opawski i inni rajcy miasta i ławnicy. Sąd miał się odbywać we wtorek przed świętem Oczyszczenia Najświętszej Maryi Panny (2 lutego 1387 r.). Cały ten proces Bartoszowy pozwala nam wglądnąc bliżej w sprawy jego z miastem Wrocławiem, w czasie gdy się znajdował na wygnaniu, tj. zeszłego roku od marca do października. Pan Bartosz wystąpiwszy przed trybunałem oskarżył najpierw rajców miasta, że wtedy „gdy on u pana swego popadł w niełaskę,” prosił panów rajców o pokój dla siebie i dla swoich ludzi; pokój otrzymał, jednak miasto go złamało, bo gdy jeden z ludzi jego przyszedł do Wrocławia, to go tu złapano i zasądzono.
Długosz IY. str. 438.
Działyński: Zbiór praw. str. 2.
Wapowski: Dzieje korony polskiej, wydanie Malinowskiego I. str 77*
Gaupp: Von Fehmgerichten mit besonderer Rućksićht auf Schlesien w Anzeiger f. Kunde d. deutsch. Vorzeit. III. Jahr. 1856. str. 374. Watten-bach: Cod. dipl. Siłes. III. str. 121.