Naprężenia te zmieniają się liniowo w zakresie od tp=o = 0 do Tp=r = Tmax (rys. 4a.). Obliczając wytrzymałościowo pręty skręcane, korzysta się z zależności:
Symbole zastosowane w powyższych formułach oznaczają:
Ms |
[Nm] |
- moment skręcający, |
I |
[m] |
- długość pręta, |
r = d/2 |
[m] |
- promień pręta, |
P |
[m] |
- promień (wg rys. 2.), |
G |
[MPa] |
- moduł sprężystości postaciowej, |
ks |
[MPa] |
- naprężenie dopuszczalne przy skręcaniu, |
J =*d4 0 32 |
[m4] |
- biegunowy moment bezwładności przekroju poprzecznego pręta, |
Wo = Jo=*d3 0 r 16 |
[m3] |
- wskaźnik wytrzymałości przekroju na skręcanie. |
Formuły od (1) do (9) są prawdziwe wyłącznie w obszarze naprężeń mieszczących się poniżej granicy proporcjonalności. Można je stosować tylko dla prętów o przekroju kołowym.
Rys. 3. Wykres skręcania próbki stalowej o średniej zawartości węgla
Wyszczególnione punkty na wykresie rysunku 3 oznaczają:
Mh- moment skręcający odpowiadający granicy proporcjonalności,
Msp- moment skręcający odpowiadający granicy sprężystości,
Mpi- moment skręcający odpowiadający granicy plastyczności,
MRs- maksymalny moment skręcający przeniesiony przez próbkę do momentu jej zniszczenia.