3014254612

Wychowania Fizycznego, studiów pedagogicznych UJ oraz Akademii Medycznej w Lublinie, stopień doktora nauk pedagogicznych uzyskał na Uniwersytecie Warszawskim w 1962 roku, a w 1965 doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie teorii wychowania fizycznego.

Przełamując istniejące bariery został w 1971 roku pierwszym w kraju profesorem nadzwyczajnym, a osiem lat później — profesorem zwyczajnym nauk wychowania fizycznego. I chociaż — jak sam twierdzi — jedyną nagrodą była dlań tylko „mołojecka sława”, był niewątpliwie jedynym człowiekiem w owych latach tak gruntownie do przełamania tych barier przygotowanym.

Mamy więc do czynienia z osobowością niezwykłą: wielkim erudytą i wybitnym, wszechstronnym uczonym — twórcą nowoczesnych koncepcji wychowania fizycznego i wychowania zdrowotnego, przecierającym nowe szlaki dla nauk kultury fizycznej. Nie chcąc dublować wystąpienia promotora przewodu — Prof. Henryka Grabowskiego — pozwolę sobie na jeszcze jedną tylko refleksję: w 100-lecie rozpoczęcia kształcenia nauczycieli wychowania fizycznego w Polsce nadajemy nasz pierwszy tytuł doktora honoris causa „numerowi pierwszemu” na liście żyjących twórców nauk kultury fizycznej. Oby był to szczęśliwy początek.

14