3014254839

Wszyscy ludzie sq u nas równi, ale mężczyźni sq równiejsi od kobiet. Widać to zwłaszcza w sprawach pracy i wypoczynku. W przemyśle, gdzie ogólnie funkcjonuje 35 procent pracowników płci żeńskiej, stanowisk dyrektorskich dochrapało się ledwie 2 procent. W szkolnictwie, gdzie feminizacja weszła na niebezpieczne wyżyny („jak będzie wyglqdał mężczyzna, wychowany w domu przez babcię, w przedszkolu przez „ciocię” a w szkole przez „paniq”?), kobiet-kierowników jest tylko 20 procent. I tak dalej.

OMA RÓWMA,

równouprawnień¹* I radziecka l ooltka kobet* pracująca. Również — i racji na charakterystyczny d!n współczesnej literatury radzieckiej typ bohatera, jest nim zwykły, szary człowiek odbierający lwiąt po swojemu. I do twojemu przeżywający lo wszystko co mu życie przynosi. Doc. A. 7.. B©-eztrow. którego wykładów miałam ostatnio okazje na uniwersytecie w Moskwie słuchać, nazwał te tendencje „dehe-Toiraeją” swoistym „zniżeniem bohatera**. Nastąpiło Jak Kdy-by orzeaunlęcle punktu ciężkości — i bohatera „wielkiego — niezwykłego" — czy to w sensie pełnionej funkcji czy zasług 1 czynów, na bohatera „zwykłego", który — Jeśli czym! alę w o*61© wyróżnia —to najczęściej:    umiłowaniem pracy

Jako takiej, swoistym odbiorem l oceną zjawisk ł>ądż szerszą niż u innych skalą wrażliwości. Upraszczając rzec można. że obecnie bohaterem głównym części©) niż dyrektor zakładu, sekretarz Rcjkomti. przewodniczący kołchozu, kapitan statku ttp. bedaće robotnik szeregowy członek oar-tl!, kołchoźnik ety marynarz dokonujący na co dzień dzieł zwykłych, • Je41\ niezwykłych, to z racji n§ okoliczności!. Najczęściej zwykli bohaterów:* przeżywają swój lo* w zwykłych miejscach — nie na sławnych budowach socjalizmu a na typowych — Jakich tysiące, nie w bogatej wsi ukraińskiej a w bied n to jaty eh rejonach np. Wołogdy. gdzie cięższe rlź g<fzte Indziej warunki eorzyjsją ostrość* konfliktów. Często w swych orzeżydsch — w przeciwieństwie do bohaterów typu na przykład stachanowców, są Urycz-(DaUzy ciąg na atr. 4)

Bohaterką opowiadani* T»«*H**!el sutorkt W. Barańskie) -Tydzień Jak tf«eń* Jtit tt-ltfnls mężatka, matka dvrojga dzieci pracująca w laboratorium jednego i«£• sklewsklch. Jako miodny pracownik naukowy. ..Olu - mówi^ do niej iej #*•*•*• *^C0,T*“ Maria Mątwlejewna. powinnaś być dumna z tego. ie Jeaieś debra matka I ^ tego Jeszcze dobrym pracownikiem. Jesteś prawdziwa radziecka kobietą". A Oli " ^Cv™    *£{?

•siną żlebie: ..Czy naprawdę Jestem taka dobra matka? Czy tatlugnJe na o^hwal* m moją pracę? I co właściwie należy rozumieć pod pojęciem „prawdziwa kobieta radmeka ?l

Ola wiecznie się spiesz* l wiecznie spóźnia. Albo do pracy, gdzie czekają na nią nie wykonane w terminie tabele i próby nowego materiału Jakiegoś tworzywa, ałbo do domu, gdzie czeka dwojo dzieci — mały Kotia l jeszcze mniejsza Oulla, napycnojących się podczas Jej nieobecności chlcbem x konfiturami. Przyprowadza je z przedszkola i żłobka powracający z pracy mąż Oli —

Di ma. „Kobiety walczcie o kulturalną rozrywkę! Jakaś bzdura... Rozrywka — rozmyśla Ola. Ja osoblścio pasjonuję się sportem — biegiem. Tu biegiem, tara biegiem.

Torby w obu rękach... W górę — w dół; trolejbus — autobus, do metra — z metra. Sklepów koło domu nie ma. mieszkamy ponad rok. a ciągle jeszcze nie wybudowano”. Postać Oli rysowana na tle jej codziennego życia, w pryzmacie kłopotów i radości, wzlotów i upadków, identycznych niemal dla większości pracujących matek małych dzieci, jest niezwykło prawdziwa. Zwyczajna l bliska. Numer pisma „Ty l ja", które opublikowało „Tydzień” był w Polsce rozchwytywany, a wmo opowiadani© z racji na świetne odbicie „prawdy codzienności" traktowano bardziej jako dokument niż dzieło literackie.

Również w Związku Radzieckim czytano Je Jednym tchem. „Bo to Jest rzeczywiścio o nas” — powiedziała do mnie Ga1in_a Szalłwowa. asystentka z Uniwersytetu Moskiewskiego im. Łomonosowa, mająca Jak Ola dwoje małych dzieci l jak Ola wiecznie zagoniona. A potem dodała — „w życiu tylko pod Jednym względem Jest inaczej niż w „Tygodniu”. Ola nie ma Już czasu na teatr czy kino. My też nie mamy oto... chodzimy. Mimo wszystko...” Obserwując widownie moskiewskich teatrów I analizując skład widzów trzeb* stwierdzić, że Galina nie przesadza.

„Tydzień Jev tydz'eń” Jest wart uwagi n’e tytko * icjl na uświadomienie wysokiej leszcze ceny laka pracą ra

w

ubiegły U T/i<

	Niedzielny Macnzvn „Dziennika Łódzkiego”
PANOR/

POWR

ambasadora

wolną, szkodliwą, naiwną I nieodpowiedzialną”. Prezydent Sadat zapowiedział, ż© ZRA nie zaakceptuj© wznowienia upływającego 4. II. br. terminu przerwania ognia, bez konkretnych kroków na rzecz wcielenia w życie listopadowej rezolucji Rady Bezpieczeństwa. Golda Mrlr odpowiedziała na to: „Póki uzyskany w bezpośrednich kontaktach wiążą-

oy traktat pokojowy, nie zostanie zawarty — ani Jeden żołnierz izraelski ni© wycofa się t administrowanych terytoriów”. Z Innej wypowiedzi premiera Izraela wynika, że nawet gdyby udało mu się zmusić przeciwnika do zawarcia takiego „traktatu pokojowego",

Wpęawdz!#

pracująca niewiasta Jest tworzeniem pod ocbroną, zwłaszcza g<ly ma rodzić lub karmić dzio-ci. z których co drugi© to mężczyzna — ale w przedsiębiorstwie chroni się przed nin przede wszystkim stanowiska atrakcyjne finansowo 1 prestiżowo. Kolega-majster może nie mieć podstawówki, koleżanka-majster powinna mleć technikum. „On” może być naczelnym Inżynierem po maturze, „oba” tylko pod warunkiem, ie skończyła studia.* w dodatku, leśll wyciągnie szczęśliwy los. który w fabryce trafia się dziesięć razy rzadziej niż w Krajowej Loterii Pieniężnej...

Pomyślano także o kobiecie, gdy tworzono tak zwane widełki płac. Dolna granica 1 jej okolico to domena koleżanek, co udowodniła pani Janina Walukowa w pracy doktorskiej.

Wysokie przedziały wynagrodzenia przypadają mężczyznom

Jak I równorzędne w hierarchii, lecz lepiej płatne stanowiska. Tłumaczy tlę to ponoć miejscem mężczyzny w rodzinie, gdzie Jest zarobkującą głową.

Dom l rodzina to

drugi fragment pejzażu nierówności

Wprawdzie w liceach ' ctczcto poi'.technizację od nauki gotowania t cerowania ale po na-arych młodzieńcach spłynęło to Jak woda po gęsi. Zatęcia w rodem*. Mh nawet ta dzielone, to miedzy babcię, mamę l córeczkę. Mężczyźni są z nich wyłączeni, t wyjątkiem sporadycznych aktów dobrej woli no. wyty-panta śmieci. Wywołuję to określone »kutkl w rozkładzie cm*u obu płci. Przedstawiono Je w badaniu statystycznym. które obfeło l|M tysiąca dorosłych osób z rodzin oracownlczrcb w całym kraju.

Praca zawodowa pochłania mętcjyrnom <77. kobietom SM minuty na dobę:    kobiety tą

wlec tu Jepeze” o oół godziny, zapewne z braku godzsn nadliczbowych. *>roga do pracy l * pracy trwa u mąfczyzn *4. u kobiet «! minut. różnica nieistotna. Dodatkowa praca zarobkowa nie Jest specjalnością mężczyzn -4.7 procente ©oświeca Jej 701 minut. gdy wśród kobiet t.t procenta tylko .o oół godziny mniej. Za to...

Po przyjściu do domu

zaczyoa się „urwanie głowy",

0    które tradycyjną głowę rodziny bynajmniej głowa nie boli. Prace domowe, zajmujące kobiecie przeciętnie 205 minut na dobę, tylko co drugiemu mężczyźnie pochłaniają ledwo 85 minut. Mimo to 8 procent kobiet poświęca dokształcaniu ! samokształceniu po pracy 182 minuty, gdy 10 procent mężczyzn 173. Bóżnica niby niewielka, ale wiele mówiąca o ambicjach oświatowych naszych rodaków. I „ooP 1 „one” żywią takie ambicje, lecz Jak nierównym kosztem je realizują I jak nierównej (patrz początek artykułu) doznają potem zaploty!

Czasu poświęconego na pracę społeczno-polityczną Jest u mężczyzn przeciętnie 128 minut, u kobiet 124. Wprawdzie działalnością taką zajmuje się 2.5 raza więcej panów nfż pań. lecz u tych. co nią alę trudnią, obciążenie jest niemalże równe.

Wyobraźmy sobie teraz, ta kobiety wykonały Jut obowiązki zawodowo-domowe

1    całą resztę czasu mogą spędzić dowolnie. Co wybiorą? A mole lepiej ipytać.

co zdeterminuje Ich wybór?

Własne chęcś I zainteresowania, czy zmęczenie iwiązjme z zajęciami w pracy I w rodzinie?

Niestety, raczej to drugie.

— Co to Jest ..wolny czas”? — pyta co siódma kobieta w ogóle, a co pląta z tych.

tCtorth 'hant przed-stawu Radź:* Bez pi rezed* rica sprawozdanie t dotychczasowej, 4-letnieJ działalności Jtocyo spt cjalnegg wysłannika na Bliski Wschód amb. Gunnara Jarrin• ęa. W rym samym dniu Jar• nnę przeprowadził wstąpne konsultacje z przedstawiciela-mi ZRA. Jordanii l Izraela. Oba te wydarzenia — choć za powladoJa rozpoczęcie noiocąo etapu zabiegów o pokó) na Wisktm Wschodzie — nie budzą na śiclrcle optymizmu, z Jakim powitano wznowienie misji Jarrlnga tc sierpniu u£>. roku.

Przypomnijmy, te sierpniowe konsultacje zerwał Izrael Jut po pierwszym spotkaniu z mediatorem ONZ I trzeba było at 4 mleslący starań 1 nacisków ze strony światowej o-plnll, aby zmuzłC TeI Atoli© do powrotu na salą rokowań, Nauczeni doiwicdczwniem ob-serwatorty polityczni są urtęe tym razem powściągliwi. Wino tclenle misji Jarringa — to Jeszcze nie pokój, a ząoda Izraela na rokowania — to ta den dowód, te dadzą one Jakiś pozytywny efekt. Tym bardziej. że Tet Awiw przy-slfpuje do nich po serii Intensywnych dostaw militarnych z USA. które w cloati ubiegłych czterech miesięcy zrobiły wszystko, aby Ich pod oplećmy mógł rozmawiać s pozycji sity. Nie fest to tre-trfa doświadczenie czterech miesięcy, ale — Jak wynika f wtorkowego sprawozdania U Thanta — ostatnich czterech lat. Raport sekretarza generalnego ONZ fest stcego rodzaju kroniką rozetaroscod t niepowodzeń ambasadora Jar-rfnoa. mimo swej cierpliwości l uznanego talentu politycznego. ten szwedzki dyplomata niewiele odęgnąt. Wszystkie Jego pokojowe zabiegi rozbijały tle o mur wrogiego sprą-!i*'e pokoju stanowiska Izraela.

które moją dzieci. Wśród mężczyzn tylko 4 procent nie zna pojęcia wolnego czasu. Ton najcenniejszy — podobno — dar współczesności Jest więc dzielony bardzo nierówno. Co drugą kobietę stać na 113 minut dziennie oglądania telewizji, tylko co siódmą na 82 minuty spaceru, co dwudziestą na pójście do kina, co dwudziestą piątą ot odwiedzenie restauracji lub kawiarni. Czyo-nle zajmuj© się sportem Jedna kobieta na pięćset; do tego trzeba zdolności I at 142 minuty na dobę. Lecz wycieczki to rzecz dostępna dla każdego, a mimo to uczestniczy w nich ledwo co sto dwudziesta niewiasta.

Z trzech gadzin I kwadransa wolnego czasu na dobę

do którego przyznaje tlę 83.8 procenta kobiet — co czwarta przeznacza pięć kwa

Podobnie Jest i teras. W tym samym czasie, gdy biorące udział w rokowaniach z •rarrinpiem państwa arabskie dokładają starań, aby pomoc ta realizacji listopadowej rezolucji Rady Bezpieczeństwa z IM7 roku. przywódcy izraelscy gromko zapowiadają, ze ncdal będą tę rezolucją tor-pedoiccć. A przecieZ mandat Jarrlnga wynika z tej tata tnie uchwały OSZ. Uchwały stwler dtającej. Ze podstawą pokojowego rozwiązania kryzysu bliskowschodniego musi być ewakuacja wojsk Izraela z o-

kupowanych przez nie łeryto-riów arabskich.

Prezydent ZRA Sadat zaproponował w związku i tyra, aby w pierwszej kolejności ustalić kalendarz wycofania ©!ę wojsk okupa-oyjnyoh. .Minister spraw zagranicznych Izraela Eban nazwał tę propozycję „fry-dransów na bierny wypoczynek. Zmęczenie? Nieumiejętność ciekawego wypełniania wolnych chwil? Brak nawyków I zainteresowań kulturalnych, czy w ogólo brak umiejętności czynnego wypoczywania? Pewno wszystkiego po trochu... Wolny czm, to dla pracujących kobiet zjawisko nowa I trzeba się nauczyć nim gospodarować.

Lecz I w biernym wypoczywaniu mężczyźni «ą „równiejsi”: dwóch na pięciu poświęca mu po 73 minuty na dobę. Tyle Jut razy apelowaliśmy, aby zamiast kimać w fotelu, pomogli żonie w kuchni t przy dzieciach, że aż wstyd dziennikarzowi znów powtarzać to samo wezwanie...

IRENA FRĄCKOWIAK

to 1 tak Tzrael nie powróci do granie sprzed wojny 1967 roku. Dlaczego? Odpowie, dział na to przywódca weho dzącej w skład Izraelskiej koalicji rządowej Partii Narodowo - Religijnej Ben Melrs ..Nigdy nie aprobujemy pokoju, który by poza granicami Izraela pozostawił biblijne ziemie Judei 1 Samarii (okopowane terytoria Jordańskle) wywalczono i wymodlone przez pokolenia”.

A Jeśli kraje arabskie nie zgodzą #!ę na warunki Izraela? „Nasza armia Jest dostatecznie przygotowana, aby wyjść zwycięsko z nowej kon fmntacjl^M — powiada Golda Mcir dodając, łe armia C*ra-elska mofe utyć „najnotoocte-inlefszych broni. jakie były kiedykolwiek utyte". Zupełnie naturalne, ze irobec takich ..croumenróto” prezydent Sadat wezwał naród do gotowości bojowej. ,Z cała mocą pragniemy pokojowego rozwiązania — powiedział on przed kilku dniami — ale jednocześnie konsolidujemy z całą mocą nasze siły obronne".

Obecna sytuacją nie rorółt/ rychłego sukcesu pokojowej m‘*j| amb. Jarrlnąa. Pfęfrrą slą przed nim ogromne trudności. a czr.su 1e sf ąftoMf. Upływający za n*cłr>ełna miesiąc termin wstrzymania ognia nad Kanałem Sueskltn winien stać sle katalizatorem przyśpieszającym ookolowa akcie mediatora ONZ. Ale przrc%*t to nie Gunnar Jąrrlnn decyduje o pr-uszloici BUtkfeo© Wschodu. Clątar odpowiedzialności ra powodzenie tego misji. ra dal?rv rozwój wydarzeń bUskowschoAn^h s poety wa przede wszystkim na Izraelu oraz na Jego potetnym protektorze - Stanach Zjednoczonych, które od fat matą decydując* woływ na postf-powonle Tel Awiwu.

DZIENNIK ŁÓDZKI nr 8 (MSO) I