10489 kok 6

Może o to chodzi? Ale Robbiemu i Dave'owi Jajcarzowi jakoś nie przeszkadzał.

Moje oczy sq OK. Od większości dziewczyn dostałam za nie osiem punktów.

Włosy też w porządku. Trochę mysie, ale od tamtej katastrofy z podcinaniem ich nie chcę za bardzo z nimi eksperymentować.

Brwi mam mniej więcej pod kontrolą.

Och, już sama nie wiem. Pewnie to jednak ten nos. Któraś dała mi za niego zero punktów.

A to była najwyższa punktacja.

Zadzwonił telefon. Rosie.

- Gee, dlaczego do mnie nie zadzwoniłaś z wiadomościami?

- Bo nie mam żadnych. Masimo tylko cmoknął mnie w usta, powiedział, że jestem słodka i że wybiera się z Lindsay na koncert.

Rosie ucichła, a po chwili powiedziała:

- No dobra, moja droga przyjaciółko, myślę, że trzeba zwołać nadzwyczajne zebranie Drużyny Asów. Plrzyjdź do mnie o czwartej, coś przetrącimy.

Kocham Rosie. Ale nie tak, jak ciocia kocha Jas.

W ramach specjalnego poczęstunku dla inwalidki, czyli dla mnie, Rosie zrobiła kanapki z dżemem, z odciętą skórką.

- Wszystko będzie dobrze - powiedziała. - Na później mam frytki z piekarnika.

Boże, chyba jednak zostanę lesbijką. To o wiele łatwiejsze, niż na resztę żyda zamieszkać w Hotelu Złamo* nych Serc.

Przyszły Joois, El len i Mabs. Jools powiedziała :

-    Na początek naszego oficjalnego zebrania Drużyny Asów oraz w hołdzie BHIy'emu Szekspirowi, chłopakowi ponny Wilson, powiem: „Zaiste, zatańczmy disco!"

No i wykonałyśmy nasz piekielny taniec disco. Który, co muszę przyznać, trochę mi poprawił nastrój.

Właśnie pokładałyśmy się zdyszane na sofie, kiedy rozległ się dzwonek do drzwi.

Rosie wróciła z Jas. Popatrzyłyśmy po sobie i Jas powiedziała:

-    Przygotowuję się do tego, żeby ci wybaczyć.

Zgroza i żenada, bo to ona źle postąpiła, lo nie moja wina, że jej ciocia jest lesbijką. O tym jednak nie wspomniałam, bo szczerze mówiąc, przyda mi się każda pomoc.

Opowiedziałam im o Masimie, a one tylko robiły mądre miny, kiwały głowami i podsuwały mi kanapki.

-    No i co wy na to? - zakończyłam.

Rosie powiedziała z miną bardzo, bardzo mądrej sowy:

-Cóż, po wysłuchaniu twojej opowieści... przychodzi mi do głowy tylko to: numer jeden, on jest Włochem.

Wszystkie pokiwałyśmy głowami.

-    Numer dwa: to chłopak.

Znowu pokiwałyśmy głowami. Czułam się jak na zjeź-dzie piesków z tylnej półki samochodu. Rosie bez słowa patrzyła na mnie, kiwając głową. Gdzieś po dwudziestu pięciu latach takiego kiwania spytałam:

-    No i co?

-    A więc... szczerze mówiąc, nie mam zielonego pojęcia, co to znaczy.

Reszta się przyłączyła:

m