3071579456

Rola głównego księgowego w organizacji rachunkowości

Wpisany przez dr Ewa Hellich

Czynności ewidencyjne należy pojmować dość szeroko, zaliczając do nich również dokumentację, obieg dokumentów oraz wewnętrzną kontrolę finansowo-księgową.

Współcześnie obserwuje się duży postęp w dziedzinie teorii rachunkowości. Na tle procesów globalizacji analizowany jest cel i zakres harmonizacji, podkreślane są: funkcja informacyjna wspomagająca zarządzanie oraz relacje między rachunkowością jednostkową a poszczególnymi systemami rachunków narodowych. Znajduje to swój wyraz w pracach naukowych oraz stanowionych aktach prawnych. Mimo to pomożemy zauważyć „białe plamy". Dotyczy to w szczególności teorii organizacji rachunkowości.

Przez pojęcie rachunkowości należy rozumieć takie powiązanie ze sobą różnych sposobów wykonywania czynności ewidencyjnych, które daje najlepszy efekt ekonomiczny przy najmniejszym zużyciu pracy poszczególnych materiałów. Czynności ewidencyjne należy pojmować dość szeroko zaliczając do nich również dokumentację, obieg dokumentów oraz wewnętrzną kontrolę finansowo-księgową.

Należy nadmienić, iż organizacja rachunkowości nie jest celem samym w sobie. Służy ona do osiągnięcia określonego efektu ekonomicznego, którym są dane liczbowe stanowiące podstawę kierowania gospodarką publiczną poprzez jednostki organizacyjne.

Kierownik jednostki sektora finansów publicznych jest odpowiedzialny za całość gospodarki finansowej, w tym za wykonywanie określonych ustawą obowiązków w zakresie kontroli finansowej.

W świetle przepisów ustawy o rachunkowości kierownik jednostki ponosi odpowiedzialność za wykonywanie obowiązków w zakresie rachunkowości określonych ustawą, w tym z tytułu nadzoru, również w przypadku, gdy określone obowiązki w zakresie rachunkowości - z wyłączeniem odpowiedzialności za przeprowadzenie inwentaryzacji w formie spisu z natury - zostaną powierzone innej osobie za jej zgodą.

Przyjęcie odpowiedzialności przez inną osobę powinno być stwierdzone w formie pisemnej