Obywatelom, niezależnie od ich sytuacji materialnej, władze publiczne zapewniają równy dostęp do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych. Warunki i zakres udzielania świadczeń określa ustawa.
Świadczenia medyczne są zapewniane ubezpieczonym w ramach środków Narodowego Funduszu Zdrowia i odpowiadają aktualnej wiedzy i praktyce medycznej, ale nie przekraczają koniecznego poziomu.
• Teoretycznie konstytucyjne gwarancje wszystkich dotyczą świadczeń medycznych dla wszystkich obywateli
• W praktyce - długi czas oczekiwania z powodu niskiej efektywności systemu publicznego
• Co więcej, system gwarantuje lepszą opiekę tylko bogatszym obywatelom
- Tylko bogatszy może pozwolić sobie na “datki” dla lekarzy w zamian za lepszą opiekę lub dostęp
- Tylko bogatszy może pójść do prywatnego świadczeniodawcy i zapłacić za lepsze świadczenia ambulatoryjne
• Większość (około 90%) tych pieniędzy ucieka z systemu
- W ten sposób budżet państwa traci duże kwoty z tytułu niezapłaconych podatków
- A także, wpływające do systemu pieniądze nie poprawiają jego efektywności, a jedynie dobrobyt wybranych jednostek