2964938975

PRZEGLĄD PIŚMIENNICTWA. 417

r. 1526 i tylko tę część wydal on na podstawie cytatów z kroniki trzemeszneńskiej. Część ta obejmuje zapiski rokiem oznaczone od r. 1407, lecz oprócz tego kilka z XI i XII w. bliżej nie oznaczone datą. Ta część według bystrego wywodu wydawcy ma trzech autorów. Do r, 1517 pisał kompilacyą opat Andrzej Drzążyński, gdyż pod tym rokiem mówiąc o smutnym wypadku samobójstwa jednego z zakonników dodaje: „O biada mi nędznemu prałatowi, że w czasie moich rządów taki haniebny wypadek zdarzył się naszemu do-mowi^u; opatem zaś od 1504 — 1522 był wspomniany A. D. Umarł on r, 1522, a ponieważ na półczwarta roku przed śmiercią ociemniał, a już przedtem zapewne na pewien czas zaniemógł na oczy, przeto jasne, że mniej więcej w 1517 zakończył pisać. Zapiski od 1517 — 1520 pochodzą widocznie z ręki jakiegoś innego młodszego autora, który 1517 wspomina o swoim wuju. W r. 1522 zapisuje już trzeci z rzędu autor śmierć opata Drzążynskiego, przy którego konaniu był. Autor ten, jak sam o sobie mówi, odbywał 1522 rok nowi-cyatu, a zatem 1522 zaczął pisać, gdyż 1521 nie ma żadnego zapisku. Że ta kompilacya opata Drząźyóskiego jest źródłem ważnem, dowodem, że korzystał on przy pracy swojej ze starego katalogu trzemesznenskiego, z roczników klasztornych i z dawnego nekrologu doprowadzonego zapewne do r. 1485. Gdyby te nieznane dzisiaj skąd inąd źródła dały się odnaleść, byłyby one niewątpliwie pierwszorzędnej wagi dla dziejów klasztoru, a w części i Polski w wiekach X—XII. Dlatego zasługa wydawcy jest niemałą, że jedno źródło więcej wydobył z pyłu, jakkolwiek z późniejszych czasów pochodzące, jednak wielce dla historyi zakonu ważne.

Nie zbyt wiele nowego przynoszą roczniki zawarte w tym tomie, a mamy ich tu pięć. Najważniejszym jeszcze jest rocznik lubiński który wydany już został przez Bielowskiego w drugim tomie Monumentów; rocznik sam obejmuje lata 1143—1173; w przy-pisku umieścił Bielowski wyrazy odczytane w ułamku pergaminowym, który znaleziono razem z kartą pergaminową, zawierającą ów rocznik. W tym ułamku dostrzegł dr. Wojciechowski ślady tablicy paschalnej i odniósł zapiski owe do lat 1169 —1180 ^{1 2}. Wy~

1

   Str. 861—873.

2

   O rocznikach polskich X—XV w.