W niektórych grach (późniejszych), można było budować cale zestawy poleceń i „odpalać je” jednym rozkazem. Wyglądało to mniej więcej tak:
ALIAS FIGHT = „DRAW SWORD; DRINK MAGIC POTION; ATTACK NEAREST” Wówczas, w sytuacji zagrożenia, nie trzeba było wywoływać długiej linii — wystarczyło wpisać FIGHT - co powodowało uruchomienie sekwencji poleceń. Dziś podobne skróty dostępne są w niektórych grach sieciowych.
Jak łatwo zauważyć, ten rodzaj interakcji występuje także w linuksowym shellu. Można wydawać pojedyncze polecenia (takie jak TAKE RING w grze Hobbit), albo przygotowywać grupy poleceń (ALIAS FIGHT). Te ostatnie nazywamy po prostu skryptami.
Po tym, nieco teoretycznym wstępie, spróbujmy napisać pierwsze polecenia shella. Spróbujmy działać na razie w trybie „interaktywnym”, to znaczy wydawać shellowi pojedyncze polecenia.
echo "Hello world"
Polecenie echo powoduje wyświetlenie podanego dalej tekstu na ekranie. Jeśli chcemy uzyskać na temat tego polecenia więcej informacji, możemy skorzystać z „systemowego helpa” — jest on dostępny dzięki poleceniu man (manuał). Pierwszych kilka linii pokazującego się helpa pokazano niżej: man echo
ECHO(1) User Commands
ECHO(1)
NAME
echo - display a linę of text SYNOPSIS
echo [OPTION]... [STRING]...
DESCRIPTION
Echo the STRING(s) to standard output.
-n do not output the trailing newline
-e enable interpretation of backslash escapes
-E disable interpretation of backslash escapes (default)
—help display this help and exit
Manuał zwykle dzieli się na sekcje NAME (nazwa i krótki opis polecenia), SYNOPSIS (sposób wywoływania) i DESCRIPTION (szczegółowe informacje na temat parametrów). Warto nauczyć