Tom „Rocznika Biblioteki Narodowej”, przygotowany dla uczczenia jubileuszowych dat w zawodowej i naukowej biografii Profesor Pauliny Buchwald-Pelcowej, jest jednocześnie wyrazem głębokiego, nieskrywanego uznania, poważania i sympatii ze strony inicjatorów tego przedsięwzięcia, autorów zamieszczonych tu rozpraw, redaktorów i wydawcy pisma.
W roku 2006 upływa półwiecze nie tylko bibliotekarskich zatrudnień Jubilatki rozpoczętych w szacownych murach Biblioteki Kórnickiej, ale zarazem Jej jakże bogatej, rozległej w treściach i formach aktywności badawczej, wyrażającej się w licznych publikacjach, inicjatywach i dokonaniach edytorskich, wystąpieniach na konferencjach krajowych i międzynarodowych, czynnym uczestnictwie w różnych gremiach naukowych, a także w prowadzonej z zamiłowaniem działalności dydaktycznej.
W ciągu owego półwiecza aktywność zawodowa łączyła Ją z różnymi instytucjami kultury i nauki, z których przywołać tu należy przede wszystkim Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Uniwersytet Warszawski i Towarzystwo Literackie im. Adama Mickiewicza, Polską Akademię Umiejętności, Towarzystwo Naukowe Warszawskie, redakcję czasopisma „Barok”.
Od czterech dziesięcioleci Profesor Pelcowa związana jest z Biblioteką Narodową, jej zbiorami specjalnymi, przede wszystkim z Zakładem Starych Druków -najpierw jako pracownik, później kierownik. Pełniła też obowiązki doradcy dyrektora Biblioteki Narodowej, dziś zaś występuje formalnie jako redaktor naczelny prestiżowego wydawnictwa Polonia Typographica Saeculi Sedecimi, kontynuując w zakresie redakcyjnym i autorskim dzieło przed laty prowadzone przez prof. Alodię Kawecką--Gryczową. Mówimy - formalnie, bowiem w rzeczywistości jest Pani Profesor konsultantem, opiekunem naukowym szeregu znaczących przedsięwzięć bibliotecznych, doradcą w sprawach zbiorów specjalnych, badaczem kompetentnym i wielce życzliwym dla wszystkich szukających rady i wsparcia, odwołujących się do Jej autorytetu. Uczestnictwu Profesor Pauliny Buchwald-Pelcowej wiele zawdzięczają rozmaite ciała kolegialne Biblioteki Narodowej, a także liczne zespoły robocze. W kręgach bibliotekarzy i uczonych ceniona była jako wieloletni sekretarz Rady Naukowej Biblioteki Narodowej, do dziś pozostaje aktywnym członkiem tego gremium.
Profesor Paulina Pelcowa gruntownie rozpoznała zbiory specjalne książnicy narodowej, przede wszystkim kolekcje starych druków i rękopisów, które przez lata stanowiły dla Niej znakomity warsztat naukowy, źródłowe korzenie inicjatyw badawczych. Nie mniej ważną materią badawczą były dawne zbiory innych polskich bibliotek.