akumulatorów,
2) wszystkie części czynne są izolowane od ziemi.
3) części przewodzące dostępne są połączone z siecią uziemionych przewodów ochronnych,
4) znajdujące się w zasięgu ręki części przewodzące dostępne i części przewodzące obce są połączone ze sobą uziemionymi, miejscowymi przewodami wyrównawczymi,
5) urządzenia pozostające pod napięciem roboczym są zawsze dostępne dla stałej obsługi w sposób umożliwiający bezzwłoczne usuwanie każdego zwarcia do ziemnego,
6) sieć robocza jest wyposażona w urządzenie do kontroli stanu izolacji, sygnalizujące wystąpienie znacznego zmniejszenia rezystancji izolacji i pozwalające ustalić, czy bezpiecznik iskiemikowy nie został przebity; urządzenie to powinno być przyłączone na stałe i powinno mieć impedancję nie mniejszą niż 15 kQ.
2. Sieci ochronne można stosować w urządzeniach zasilających odbiorniki przeznaczone do trzymania w ręku podczas użytkowania w traktach operacyjnych oraz w oddziałach intensywnej opieki i reanimacji obiektów służby zdrowia.
§25. 1. Uziemienie robocze może być połączone z siecią ochronną. Wówczas wartość wypadkowa rezystancji uziemienia zmierzona w stacji zasilającej nie powinna być większa od wartości obliczonej według wzoru:
R- = A
gdzie:
RUZ— wypadkowa rezystancja uziemienia, w omach,
Uł — napięcie bezpieczne, w woltach, lz — wartość prądu zwarcia doziemnego, w amperach, w sieci wyższego napięcia, określona zgodnie z § 54 ust. 3.
2. Wartość rezystancji uziemienia sieci ochronnej nie połączonej z uziemieniem roboczym nie powinna przekraczać 20 n.
§ 26. Równolegle do bezpiecznika iskiemikowego uziemienia roboczego, przyłączonego do punktu neutralnego układu, można przyłączać na stałe następujące urządzenia:
1) boczniki o impedancji zapewniającej zwiększenie prądu ziemnozwarciowego do wartości ułatwiającej wykrycie
miejsca utrzymania się zwarcia doziemnego, bez wywierania ujemnego wpływu na działanie
zbocznikowanego
bezpiecznika iskiemikowego,
2) przycisk o dostatecznej obciążalności, dopuszczającej krótkotrwałe zbocznikowanie bezpiecznika iskiemikowego, w celu wykrycia miejsca utrzymującego się zwarcia doziemnego.
§ 27. Sieć robocza urządzenia, w której zastosowano sieć ochronną, nie powinna mieć żadnego urządzenia dopuszczającego połączenie przewodów z innymi sieciami, z wyjątkiem sieci roboczych mających wspólną sieć ochronną.
§ 28. Przy zastosowaniu sieci ochronnej w urządzeniach obsługujących odbiorniki ruchome, z wyjątkiem przeznaczonych do trzymania w ręku podczas ich użytkowania, zasilane z zespołu prądotwórczego przewoźnego lub przenośnego o mocy do 25 kW i napięciu znamionowym nie przekraczającym 440 V:
1) wartość rezystancji uziemienia sieci ochronnej może być zwiększona do 100 Q,
2) można nie stosować urządzeń kontrolujących stan izolacji, jeżeli podwójne zwarcie powstałe w dowolnych miejscach urządzeni a jest samoczynnie odłączane przed upływem 1 s.
4. Wyłączniki przeciwporażeniowe różnicowoprądowe
§29. 1. Wyłączniki przeciwporażeniowe różnicowo—prądowe, jako środek ochrony przeciwporażeniowej dodatkowej, wyposażony w człon pomiarowy różnicowoprądowy oraz w człon wyłączający, powodujący samoczynne odłączenie zasilania w warunkach wystąpienia