mgr Alma Łagodzinska, Wyższa Szkoła Handlowa we Wrocławiu alina.lagodzinska@handlowa.eu
Oczywisty jest dzisiaj fakt, iż aktywnie uczestniczą w rzeczywistości gospodarczej tylko te organizacje, które rozumieją potrzebę ciągłych zmian oraz dążą do ich wdrażania. Dokonywanie zmian nie jest możliwe bez udziału zasobów ludzkich. Pracownicy ze swoją wiedzą, inteligencją, zaangażowaniem, talentami i predyspozycjami osobistymi stanowią kapitał, determinują w znacznej mierze realizację wszystkich przedsięwzięć, przyczyniają się również do wyznaczania kierunków rozwoju instytucji.
W związku z tym, że rola kadr w każdej organizacji jest tak istotna, jej doboru oraz kształtowania nie można pozostawić przypadkowi. Rozpoznaniu predyspozycji pracowników oraz zarządzaniu nimi służy system oparty na kompetencjach.
W klasycznym rozumieniu kompetencje ujmowane są jako zakres uprawnień organizacyjnych, które w sposób formalny zostały przypisane do określonego stanowiska pracy1.
Za jedną z pierwszych najbliższych problematyce zarządzania personelem uznawana jest definicja kompetencji Claude’a Levy-Leboyera z 1996 r., która mówi, że kompetencje dotyczą zintegrowanego wykorzystania zdolności, cech osobowości, a także nabytej wiedzy i umiejętności, w celu doprowadzenia do pomyślnego wykonania złożonej misji w ramach przedsiębiorstwa2 3.
Ludźmi kompetentnymi są ci, którzy uzyskują oczekiwane wyniki pracy, gdyż potrafią wykorzystać swoją wiedzę, umiejętności oraz cechy osobowości, by osiągnąć cele i spełnić standardy przypisane ich rolom ?
S. Stańczyk: Kompetencje na miarę organizacji przyszłości. W: Kompetencje a sukces zarządzania organizacją, red. Stanisław A. Witkowski, Tadeusz Listwan. Warszawa 2008, s. 433-434.
A. Orlińska-Gondor: Zarządzanie ludźmi oparte na pojęciu kompetencji. W: Nowe tendencje i wyzwania w zarządzaniu personelem, red. L. Zbiegiem-Maciąg. Kraków 2006, s. 169 cyt. za C. Levy-Leboyer: Kierowanie kompetencjami - bilanse doświadczeń zawodowych. Warszawa 1997, s. 19.
A. Orlińska-Gondor, dz. cyt., s. 170-171.