3197489568

Repetytorium z prawa gospodarczego

tego Rynku Wspólnotowego określonymi w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

5. Co oznacza zasada wolności gospodarczej w prawie polskim?

Immanentną cechą gospodarki rynkowej jest wolność gospodarcza, która zakłada swobodę wyborów ekonomicznych przez wszystkich uczestników gry rynkowej.

W Polsce „wolność gospodarcza” jest podstawową, konstytucyjną zasadą ustroju gospodarczego, zgodnie z którą każdy ma prawo podjąć i wykonywać działalność gospodarczą, a ograniczenie tej wolności może nastąpić tylko w drodze ustawy (warunek formalny) i tylko ze względu na ważny interes publiczny (warunek materialny) - art. 20 w zw. z art. 22 Konstytucji.

Z zasady tej wynikają dla państwa obowiązki o charakterze pozytywnym - tworzenie warunków, które umacniają wolność gospodarczą, jak i negatywnych - powstrzymywanie się państwa od stanowienia prawa w sposób, który ograniczałby tę wolność. W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjęto stanowisko, iż w braku przepisów szczególnych wyłączających lub ograniczających powyższą zasadę, należy przyjąć domniemanie na rzecz wolności gospodarczej.

Ograniczenie wolności gospodarczej może mieć charakter podmiotowy lub przedmiotowy.

Ograniczenie podmiotowe polega na wyłączeniu możliwości wykonywania działalności gospodarczej przez określone kategorie osób fizycznych lub prawnych. Ograniczenie to może wynikać bezpośrednio z przepisów Konstytucji np. z art. 107 odnośnie posłów i senatorów, którzy nie mogą prowadzić, w zakresie określonym ustawą, działalności gospodarczej z osiąganiem korzyści z majątku Skarbu Państwa lub samorządu terytorialnego, ani nabywać tego majątku. Naruszenie tego zakazu może spowodować pociągnięcie do odpowiedzialności przed Trybunałem Stanu, który orzeka w przedmiocie pozbawienia mandatu. Ograniczenia tego rodzaju wprowadza również ustawodawstwo zwykłe, w tym ustawa z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, w świetle której radni nie mogą prowadzić działalności